خادم الاسلام

اسلام و اقتصاد جهانی ،قسمت پنجم    

 حال بر عاقلان و اهل فهم لازم است با دقت در تعالیم الهی و دایره گسترده معارف و راه کار های ارائه شده از سوی آن مبداء فیض صادقانه اندیشیده و پاسخ این سوال را دهند که آیا واقعا دستورات اسلام برای اداره جهان کافی نیست ؟

خدایی که قرآن کریم را تبیانا لکل شی نامیده می فرماید :

   ﴿نَزَّلْنا عَلَیْکَ اَلْکِتابَ تِبْیاناً لِکُلِّ شَیْءٍ وَ هُدىً وَ رَحْمَةً ﴾ (سوره نحل، آیه 89)  ما این کتاب را بر تو نازل کردیم که بیانگر همه چیز، و مایه هدایت و رحمت است!

آیا چنین مکتبی توانایی اداره عالم را ندارد .

هر کس که اندک مقداری به خدا ایمان داشته باشد تصدیق می کند که دین الهی این گونه است .

اما نکته مهمی که باید بسیار مورد توجه اندیشمندان و متفکران جامعه ساز مخصوصا اقتصاد سازان قرار بگیرد این است که :

با توجه به رشد مولفه های اجتماعی  و پیچیده تر شدن روابط و ساختار های اقتصادی الگو های ابتدایی  استخراج شده از منابع دینی به تنهایی قدرت پی ریزی نظام اقتصادی جامعی را ندارند بلکه لازم است آنها را با یکدیگر ترکیب نموده و مولفه های جدیدی را از دل آن ها استخراج کنیم ، به عنوان مثال همان گونه که معاملات بورس از ترکیب و اصلاح ساختاری چندین الگوی قدیمی ایجاد شده و در مدت زمانی کمتر از یک قرن بر تمامی دنیا سیطره پیدا کرده و چرخه اقتصادی کار گاه های اقتصادی را به حرکت در آورده اند ، متفکران اقتصاد اسلامی نیز لازم است از دل الگو های خامی که در بالا ذکر شد و با ترکیب و تتعدیل آنها با یکدیگر الگو های جدیدی را به وجود بیاورند تا نه تنها بتواند چرخه اقتصادی جامعه اسلامی بلکه جامعه جهانی را بچرخاند .

بدیهی است با این همه تاکیدات وارد شده از سوی شارع مقدس در امر تقسیم ثروت بین اقشار  و افراد جامعه ، تمامی نقصان های موجود به علت کوتاهی کردن در عمل به آن دستورات است .

حال بر مدعیان جامعه سازی ، آنان که در سر آرزوی ساخت جامعه ای الهی دارند لازم است تا ارکان اقتصادی  آن جامعه الهی را بر اساس الگو های اقتصادی معرفی شده از سوی خدای متعال بسازند تا شاهد شکوفایی تمدنی الهی باشیم ، نه این که الگو های اقتصادی شرق و غرب را با چند اصطلاح اسلامی تزیین نموده و با کلاه شرعی کَلّه طاس آن ها را پوشانده و به نام اقتصاد اسلامی به جامعه معرفی نماییم ، اقتصادی که الگو های آن بر اساس قرض الحسنه و خمس و زکات و صدقه و انفاق و تحصیل اجر  اخروی ما زاد بر مال دنیا بنا نهاده نشود به هیچ عنوان اسلامی نبوده و هیچ سازوکار اقتصادی دیگر را نیز نمی توان با آرایشگری و تدلیس اسلامی نمود .

اگر نظام بانکداری ما بر اساس قرض الحسنه شکل گرفته بود و متخصصین فقه و اقتصاد با دقت در سازو کار های اجتماعی توانسته بودند الگو های اقتصادی مربوط به قرض الحسنه را تکامل بخشیده و گسترش دهند امروز شاهد آن بودیم که نظام اقتصادی ما بسیار بالنده و مفید و یاور مظلومان بود نه موجب فقر و فلاکت و بدبختی آنها .

بنابر این لازم است به اشارت هایی که خدای متعال در امر تصحیح روابط اقتصادی بیان کرده گوش فرا دهیم تا زندگی ما به سود عظیم متصل شده و با عنایت الهی  شاهد حیاتی بدون تنگی معیشت در سطح فردی اجتماعی باشیم .

اما اهل پند کجایند !