خادم الاسلام

چگونه باید از خدا چیزی بگیریم

در عالم هستی انسان ضعیف آفریده شده است ، که فرمود:

 ﴿خُلِقَ اَلْإِنْسانُ ضَعِیفاً ﴾[1]  انسان، ضعیف آفریده شده.

 و برای رفع فقرش باید رو به غنی مطلق آورد ، خود خدای متعال فرمود : 

﴿وَ أَمَّا اَلسّائِلَ فَلا تَنْهَرْ﴾[2]و سؤال‌کننده را از خود مران.

اگر کسی از تو درخواستی کرد، او را رد نکن. ما هم همه سائل درگاه خداییم. باز می­فرماید:

 ﴿فَأَمَّا اَلْیَتِیمَ فَلا تَقْهَرْ﴾ [3] حال که چنین است یتیم را تحقیر مکن.

 به یتیم قهر نکن. وقتی این صفت در انسان باشد که از خداوند درخواست کند، خداوند خود به بنده­اش می­فرماید سائل را رد نکن، آیا خودش انسان را رد می­کند؟

امام سجاد علیه السلام در دعای ابوحمزه­ی ثمالی عرض می­کند: خدایا! تو خود فرموده­ای که سائل را طرد نکنید. من هم از تو سؤال می­کنم. تو خود فرموده­ای که دست رد به سینه­ی یتیم نزن.

 ما هم همگی ایتام آل محمدیم. به قول بعضی از بزرگان ما  هم اسیریم و هم مسکینیم. خداوند در سوره­ی هل اتی درباره­ی اهل بیت می­فرماید:

﴿وَ یُطْعِمُونَ اَلطَّعامَ عَلى حُبِّهِ مِسْکِیناً وَ یَتِیماً وَ أَسِیراً﴾[4]  و غذای (خود) را با اینکه به آن علاقه (و نیاز) دارند، به «مسکین» و «یتیم» و «اسیر» می‌دهند!

 طعام را در حبّ خدا یا با این که خود به آن طعام میل دارند، در راه خدا به یتیم و مسکین و اسیر می­دهند. ما هم دستمان را باز می­کنیم و می­گوییم یتیمیم، چون بدون امام در این عالم مانده­ایم. دستمان به امام نمی­رسد. و می­گوییم اسیریم،

«أَنَا أَسِیرُ الْخَطَایَا»[5] من در بند خطایاء هستم

در دست گناهان اسیریم و نمی­توانیم خود را از گناه خلاص کنیم. و می­گوییم مسکین و دست خالی هستیم. شما هستید که باید دست ما را پر کنید. شما هستید که خداوند در مورد شما فرمود:﴿وَ یُطْعِمُونَ اَلطَّعامَ عَلى حُبِّهِ﴾ و فرمود:

﴿نُطْعِمُکُمْ لِوَجْهِ اَللّهِ﴾[6]  ما شما را بخاطر خدا اطعام می‌کنیم!

پس ای نمایندگان فضل  و رحمت الهی در زمین ما را از فضل خود بی نیاز کنید و خیر دنیا و آخرت را از جانب الهی بر ما ارزانی بدارید .

این گونه باید گدایی کرد .

────────────────────────────