خادم الاسلام

پایگاهی برای نشر تعالیم اسلام

خادم الاسلام

پایگاهی برای نشر تعالیم اسلام

خادم الاسلام

آن چه خدا می خواهد را باید بدانیم ، این جا همان جاست!
جهان اسلام آقا زیاد دارد ، خدمتگذار می خواهد !
افتخار ما این است که خدمتگذار دین خدا هستیم !

خادم الاسلام را دنبال کنید .

آخرین نظرات
  • ۲۴ ارديبهشت ۹۸، ۱۳:۳۸ - حمدان مقدم
    احسنت
  • ۳۱ ارديبهشت ۹۶، ۲۲:۲۵ - یا حسین
    متشکرم
  • ۲۷ ارديبهشت ۹۶، ۱۴:۰۹ - زهرا باقری
    +++

۲ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «آموزش الهی» ثبت شده است

ملاک های انتخاب دوست خوب 3 - عاقل بودن

 

یکی از بزرگترین نعمت های خدای متعال به انسان عقل است ، عقل قوه ای در انسان است که قدرت تشخیص خوب و بد را به او می دهد و او را در مسیر عبودیت الهی قرارمی دهد که امام صادق علیه السلام  در این رابطه فرمود :

«الْعَقْلُ مَا عُبِدَ بِهِ الرَّحْمَنُ وَ اکْتُسِبَ‏ بِهِ‏ الْجِنَانُ‏» (الکافی (ط - الإسلامیة)، ج‏1، ص: 11)عق چیزى است که به وسیله آن خدا پرستیده  شده و بهشت به دست آید !

بنابر این کسی که قدرت تشخیص خوب  از بد را نداشته و در مسیر عبودیت الهی و تلاش برای دست یابی به کمال نباشد اصلا عاقل نیست .

انسانی که عاقل نبود نه تنها نمی تواند به خود سودی برساند بلکه هر کس که با او باشد را نیز گرفتار خسارت و ضرر می کند ، امام سجاد علیه السلام  در این رابطه در میان نصایحی که به امام محمد باقر علیه السلام دارد می فرماید :

«یَا بُنَیَّ انْظُرْ خَمْسَةً فَلَا تُصَاحِبْهُمْ وَ لَا تُحَادِثْهُمْ وَ لَا تُرَافِقْهُمْ فِی طَرِیقٍ فَقُلْتُ یَا أَبَهْ مَنْ هُمْ ؟(ذکر امورا حتی قال )َ إِیَّاکَ وَ مُصَاحَبَةَ الْأَحْمَقِ‏ فَإِنَّهُ یُرِیدُ أَنْ یَنْفَعَکَ فَیَضُرُّکَ »(الکافی (ط - الإسلامیة)، ج‏2، ص: 377) ای فرزندم ! پنج کس را در نظر داشته باش و با آنها همراه و هم صحبت و رفیق راه مشو، من گفتم: پدر جان‏ آنها چه کسانند؟ (حضرت اموری را ذکر کردند تا آن جا که فرمود : )  بپرهیز از رفاقت با احمق زیرا او میخواهد بتو سود رساند اما ( بواسطه حماقتش) بتو زیان می زند . 

دوستی با انسان نادان و بی عقل نه تنها برای انسان سودی ندارد بلکه همواره ایجاد زحمت و دردسر می کند ، مَثَلِ او مانند« دوستی خاله خرسه » است که با سنگ زدن به سر دوستانش و شکستن آن ها قصد دور کردن مگس از آنعا را دارد ، این جاست که امام علی علیه السلام در بیانی نورانی می فرمایند :

«صَدِیقُ‏ الْأَحْمَقِ‏ فِی تَعَب‏ٍ»(غرر الحکم و درر الکلم، ص: 421)دوست احمق در سختی است .

یعنى کسى که احمقى را به عنوان دوست خود انتخاب کرده باشد در تعب و سختی است، چرا که او از راه دوستى و نادانى کارى می کند که دوست خود را در  سختی می اندازد

در مقابل دوستی با عاقلان یکی از راه های کمال آدمی است ، که حضرت امیر المؤمنین علی علیه السلام  در بیانی نورانی فرمود :

« صَاحِبِ الْعُقَلَاءَ وَ جَالِسِ الْعُلَمَاءَ وَ اغْلِبِ الْهَوَى تُرَافِقِ الْمَلَأَ الْأَعْلَى‏»(غرر الحکم و درر الکلم، ص: 420) با عقلان دوستی  و با علما همنشینى کن و بر هوا و هوس  غلبه کن  تا این که با ملأ أعلى (یعنی ملائک و انبیاء و اولیاء) هم نشین شده و سنخیت بیابی .

 

 

  • احسان ثابت

آموزش نمار به فرزندان

 

خدای متعال نماز را وسیله تقرب به ذات اقدس و نورانی خود قرار داد و با زبان نبی مکرمش صلی الله علیه و آله فرمود

« الصَّلَاةُ قُرْبَانُ‏ کُلِ‏ تَقِی‏»(الکافی (ط - الإسلامیة)، ج‏3، ص: 265) نماز وسیله نزدیکی هر انسان متقی (به خدای متعال) است .

و از آن جا که خدای متعال نهایت کمال انسان بلکه مسیری که همه انسانها باید در آن حرکت کنند را لقاء خویش قرار داده است

﴿یا أَیُّهَا اَلْإِنْسانُ إِنَّکَ کادِحٌ إِلى رَبِّکَ کَدْحاً فَمُلاقِیهِ (سوره انشقاق ، آیه 6)ای انسان! تو با تلاش و رنج بسوی پروردگارت میروی و او را ملاقات خواهی کرد!

بنابر این ضروری است که حرکت در این وادی مقدس را از همان ابتدایی ترین دوران حیات فرزندانمان به آنها بیاموزیم تا بتوانند با این آموزش صحیح در مسیر تعالی حقیقی گام بردارند .

باید دقت کرد که اهمیت آموزش  و امر کردن اهل  و فرزندان به اقامه نماز تا آن جاست که خدای متعال نیز به پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله  فرمان قاطع می دهد:

﴿وَ أْمُرْ أَهْلَکَ بِالصَّلاهِ وَ اصْطَبِرْ عَلَیْهَا(سوره طه ، آیه 132) خانواده ات را به نماز دستور بده و خود نیز برای انجام آن شکیبا و پُراستقامت باش.»

ائمه اطهار علیهم السلام نیز در پی این امر ذات اقدس الهی نه تنها خود عامل بدان بودند بلکه افراد مختلف را نیز امر به آموزش نماز به فرزندان خردسالشان می نمودند ،

رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم فرمود :

 «مُرُوا صِبْیَانَکُمْ بِالصَّلاهِ، إِذَا بَلَغُوا سَبْعَ سِنِینَ، وَ اضْرِبُوهُمْ عَلی تَرْکِهَا، إِذَا بَلَغُوا تِسْعاً»(دعائم الإسلام، ج‏1، ص: 194) «هرگاه کودکان شما به 7 سالگی برسند به نماز فرمان شان دهید [برای عبادت تمرینی] و هرگاه به 9 سالگی رسیدند، اگر نماز را ترک کردند، [با توجّه به مراحل تربیتی و رعایت دستور اسلام] تنبیه شان کنید.

 امام علی علیه السلام نیز فرمود :

«عَلِّمُوا صِبْیَانَکُمُ الصَّلاهَ، وَ خُذُوهُم بِهَا إِذَا بَلَغُوا الحُلُمَ»( غرر الحکم و درر الکلم، ص: 464)به کودکان خویش نماز خواندن را بیاموزید و هرگاه بالغ شدند درباره ی آن (نماز) بازخواست شان کنید. (برخورد جدّی نمایید).

  البته باید دقت نمود که تنبیه بدنی در این روایات شریفه ناظر به ضرب  و شتمی که شدید باشد نیست بلکه تا حدّی است که موجب دیه نشود و تنها موجب این شود که کودک از سر اکراه هم که شده است اطاعت امر والدین کند و به اهمیت و ضرورت نماز واقف شود .

هم چنین باید مراقب بود که از این دستور العمل در آخرین مراحل تعلیم نماز به کودک استفاده نمود و قبل از آن باید با ایجاد شوق در کودک او را عاشق نماز کرد نه این که از همان ابتدا روح لطیف او را مورد هجمه تنبیه قرار داد .

متاسفانه بدلیل فهم نا صحیح معارف دین و عدم اجرای قوانین و دستورات آن توسط والدین بسیاری از کودکان دین گریز  و تارک نماز می شوند ، باید دقت نمود که دین اسلام با خشونت مخالف است جز در مواردی که تنها راه منحصر در ابراز خشونت باشد ، نه این که بنای آن از همان اول به اعمال اجبار و ضرب  و شتم باشد .

پس اول باید با بیان محاسن و خوبی های نماز برای کودک در او شوق برای انجامش ایجاد نمود و بعد باید از سر ملاطفت او را در انجام این عبادت تشویق نمود و مدتینیز باید به او تذکر زبانی داد و بعد از همه این ها زمانی که تمامی حجت ها بر او تمام شد در این هنگام به شرط این که اقدام تنبیه منجر به جراحت نشود می توان به او ضرب شستی نشان داد تا مقداری ترسیده و از سر ترس هم که شده دست از لج بازی برداشته و اقدام به نماز خواندن کند ، البته لازم است دانسته شود که این مرحله در جایی است که هیچ راه دیگری باقی نمانده باشد .

  • احسان ثابت