اهل بیت معدن انسانیت
انسان برای نیل به مراتب عالی کمال و ورود به وادی انسانیت باید خود را به وجودی وصل کند که معدن و ذات انسانیت است. یعنی باید به کسی وصل شد که حقیقتا انسان است.
خداوند متعال به اقتضاء حکمت و عدالتش تنها عده محدودی از افراد بشر را انسان کامل به دنیا آورده است ،
محبت صادقانه به اهل بیت راه انسان شدن ! قسمت اول
یکی از بزرگترین موهبت های الهی که در حقیقت وجود انسان تعبیه شده و اصلی ترین سرمایه و دارایی اوست نعمت محبت است انسان باید این سرمایه را در مسیری صرف کند که برای او منفعتی داشته و او را به حقیقت و انسانیتش بازگرداند. اگر انسان این سرمایه عظیم محبت را در فرصت محدود دنیا درست خرج نکند در حقیقت ، انسانیت خود را ضایع کرده و حاصل عمر او غصه خواهد بود .
«إِضَاعَةُ الْفُرْصَةِ غُصَّة» (نهج البلاغة (للصبحی صالح) ؛ ص489) از دست دادن فرصت (اقدام ننمودن بکار در وقت مناسب باعث) غمّ و اندوه است.
خداوند متعال انسان را فراموش نکرده و از سر لطف و رحمتش آدرسی به او موهبت نموده تا بداند محبتش را در کجا صرف کرده و راه را گم نکند. چرا که بسیاری از محبتها در این عالم گم میشوند. و گمراه می کنند
﴿اَلَّذِینَ ضَلَّ سَعْیُهُمْ فِی اَلْحَیاةِ اَلدُّنْیا وَ هُمْ یَحْسَبُونَ أَنَّهُمْ یُحْسِنُونَ صُنْعاً﴾ (سوره کهف، آیه 104)آنها که تلاشهایشان در زندگی دنیا گم (و نابود) شده؛ با این حال، می‌پندارند کار نیک انجام می‌دهند!
وقتی محبت گم شد، خود انسان و انسانیت او نیز گم میشود چون انسان هنگامی انسان می شود و انسانیتش به او بازمیگردد که محبتش را به جا و در جهت درست خرج کند .
وقتی خداوند انسان را خلق میکند، میفرماید:
﴿اَلرَّحْمنُ*عَلَّمَ اَلْقُرْآنَ *خَلَقَ اَلْإِنْسانَ﴾ (سوره الرحمن، آیه 1-3) خداوند رحمان، قرآن را تعلیم فرمود،انسان را آفرید،
در این آیه سخن از خلقت انسان است. اما مراد از این انسان کیست؟ چرا سخن از انسان به میان میآورد و میخواهد چه بگوید؟
در حدیثی از امام رضا علیه السلام وارد شده است که مراد از الانسان در سوره الرحمن امیر المومنین علی علیه السلام است
« ذَاکَ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ عَلَّمَهُ بَیَانَ کُلِّ شَیْءٍ مِمَّا یَحْتَاجُ النَّاسُ إِلَیْهِ.»(بصائر الدرجات فی فضائل آل محمد صلى الله علیهم، ج1، ص: 506)مراد از این انسان امیر المومنین علی علیه السلام است که خدای متعال بیان همه اشیاء را از آن چه که مردم به آن نیاز دارند را تعلیم نمود
اما سوال دیگری که پیش می آید این است که ، چگونه میشود انسان شد؟
خداوند متعال برای این که انسان به فعلیت برسد او را در معرض جاذبهی حق قرار میدهد تا مانند آهنربایی که آهن را به خود جذب می کند او را هر لحظه به بالا بکشد.
اهل بیت علیهم السلام با حق پیوند خورده اند و حق در وجودشان جلوه گر شده است که رسول الله صلی الله علیه و آله فرمود :
«عَلِیٌ مَعَ الْحَقِ وَ الْحَقُّ مَعَ عَلِیٍ» (الأمالی( للصدوق)، النص، ص: 89) حق با علی است و علی نیز با حق است
و همه اهل بیت علیهم السلام این گونه اند چرا که فرمودند :
« کُلُّنَا وَاحِدٌ عِنْدَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ » (الغیبة( للنعمانی)، النص، ص: 85-86) همگی در نزد خدا یکى میباشیم.
بنابر این وجود همه چهارده معصوم علیهم السلام حق است و باید عالیترین محبت را برای ایشان خرج کرد تا در پرتو محبت به این انسانهای کامل معصوم جذب عالم بالا شد و با حق و حقیقت پیوند خورد .
انسان اگر محبت خود را در جایی غیر از این خرج کند، همه یا بخشی از محبتش هدر رفته، انسانیتش ضایع شده و ناقص خواهد ماند اما ذات ربوبی ما را به کسانی توجه میدهد که به تمام معنا انسانیت در وجود آنها تجلی کرده و وجودشان اصل انسانیت گشته است. تا از این طریق، انسانیت را در وجود ما کاشته و رویانده تا ما هم میوهی انسانیت داده، انسان شویم.
