تاثیر عفت مادر در پرورش و تعالی فرزندان

تاثیر عفت مادر در پرورش و تعالی فرزندان

 

زن کشتزار انسان که با ارزش ترین موجود در عالم هستی است می باشد ،  هر مقدار  که محصول با ارزش تر و مهم تر باشد شرایط تولید و نگهداری  آن نیز سخت و حساس تر خواهد بود  ، این امر اصلی بدیهی  است که همه ی عقلاء آن را قبول دارند ، اما از آنجا که در  اسلام  مادر کشتزار انسان است و  امور  دیگر نقش مقدمی یا مؤخری  را در ارتباط با مادر ایفاء  می کنند لازم است که از این بستر مقدس نهایت حفاظت و  نگهداری و پرورش به عمل بیاید تا از گزند آفات و آسیب ها در امان مانده و پرورش انسان سالم بوسیله ی آن به خوبی صورت بگیرد .

یکی از اصلی ترین اموری  که در ارتباط با پاسبانی  و آفت زدایی از این  بستر مقدس مقدس وجود  زن در اسلام مورد توجه قرار گرفته است مسئله ی عفت و حیاء و عفاف اوست که به منزله ی حصاری است که او را از بسیاری گزندها حفظ می کند تا بتواند قابلیت پرورش صحیح انسان را بدست بیاورد .

خدای سبحان این امر را در رابطه با حضرت مریم سلام الله علیها این گونه به تصویر می کشد :

 ﴿مَرْیَمَ ابْنَتَ عِمْرانَ الَّتی‏ أَحْصَنَتْ فَرْجَها فَنَفَخْنا فیهِ مِنْ رُوحِنا وَ صَدَّقَتْ بِکَلِماتِ رَبِّها وَ کُتُبِهِ وَ کانَتْ مِنَ الْقانِتینَ﴾(سوره تحریم، آیه 12) مریم دختر عمران پاسبان عفت خویش بود ، و ما در او از روح خود دمیدیم و او کلمات پروردگار خود و کتب او را تصدیق کرد و از خاشعان بود .

 ﴿الَّتی‏ أَحْصَنَتْ فَرْجَها فَنَفَخْنا فیها مِنْ رُوحِنا وَ جَعَلْناها وَ ابْنَها آیَةً لِلْعالَمینَ﴾(سوره أنبیاء ، آیه 91) آن زن را به یاد آر که پاسبان عفت خویش بود و از روح خویش در او دمیدیم و او را با پسرش براى جهانیان آیه و نشانه  قرار دادیم .

در این دو آیه نکته ی قابل توجه این است که خدای سبحان در مورد حضرت مریم سلام الله علیها ابتدا پاسبان عفت خویش بودن ایشان را به تصویر می کشد و بعد از  آن با عبارت فنفخنا من روحنا می فرماید که ما از روح خویش در او دمیدیم و این نفخه ی روح را با فاء تعلیل معلق به  عفیف بودن ایشان نموده است یعنی علت این که خدای سبحان به حضرت مریم این عنایت را کردند عفیف بودن ایشان بوده است و بدیهی است که «العلۀُ تُعَمِّمُ وَ تُخَصِّصُ» یعنی هر کجا که علت بیان شده است خود همین علت  بیان گر این است که در  فرد خصوصیتی نیست بلکه با پیدا شدن علت در هرکجا معلول نیز بوجود می آید ، یعنی اگر زنان دیگر نیز بتوانند به درجات بالای عفت دست بیابند خدای سبحان فرزندان ایشان را نیز با روح خود تایید نموده و در رحم ایشان نیز از  روح خود می دمد و فرزندان ایشان نیز آیت و نشانه ای برای عالمیان می شوند کما این که در احوال بزرگان دین مکتوب است که مادران ایشان از چه جایگاه رفیعی از عفت و پاکی برخوردار بوده اند .

چه بسیار بوده اند انسانهایی که به مقامات عالیه دست یافته اند درحالی که این سعادت را مدیون عفت و پاکدامنی مادران الهی خود بوده اند .

 

پاکدامنی  مادر مقدس اردبیلی

 


یکی از علماء بزرگ جهان تشیع که مورد عنایت امام زمان علیه السلام  بوده و بار ها به خدمت ایشان مشرف شده بودند حضرت آیت الله شیخ احمد مقدس اردبیلی هستند ، ایشان از چنان اعتبار علمی و اجتماعی برخوردار بودند که مردم ایشان را به عنوان مرجع تقلید بزرگی شناخته و از ایشان تقلید می نمودند ،  به اندازه ای عظمت و جلال داشتند که شاه عباس صفوی به ایشان احترام عجیبی قائل بودند و به درگاهشان تواضع می کردند ،  مشهور است که پدر مرحوم مقدس اردبیلی در اوایل زندگی خود در کنار تبلیغ و ارشاد، به کار کشاورزی در روستای خود «نیار»)نیار، روستایی است در سه کیلومتری شهر اردبیل و هم اکنون متصل به اردبیل شده است (اشتغال داشت . روزی در زمانی که مشغول زراعت بود، اتفاقا آب، سیبی را با خود آورد و ایشان هم آن را گرفته و خورد . بلافاصله با خود گفت این سیب برای که بود؟ و چرا آن را خوردم؟ کسی را در مزرعه به کار گمارد و از کنار آب برای پیدا کردن صاحب سیب به راه افتاد . پس از مدتی صاحب باغ را پیدا کرد و جریان را به او گفت . صاحب باغ که مرد روشن ضمیری بود، او را انسان خوبی یافت . به او گفت: آیا ازدواج کرده ای؟ گفت: خیر، ازدواج نکرده ام . صاحب باغ گفت: آب کشاورزی شما از توی همین باغ می گذرد و سیب هم مال درختان این باغ است و من آن را حلال نمی کنم . هر چه ایشان اصرار نمود و حتی خواست پول بدهد، قبول نکرد . گفت: با یک شرط حلال می کنم،

دختری دارم اگر با آن دختر ازدواج کنید که البته هم کور است، هم کر است و هم شل، حلال می کنم .

پدر مرحوم مقدس اردبیلی ناگزیر قبول نمود . صاحب باغ او را به خانه خود برد، مجلس جشن عروسی برقرار کرد . ایشان به حجله روانه شد . وقتی تازه داماد، نوعروس را در نهایت کمال و جمال دید، پدر عروس را خواست و از او پرسید: شما که گفتید دختر من کور و کر و شل است، این دختر آن چنان نیست؟ پدر دختر اظهار داشت: این که گفتم دختر من کر است چون غیبت کسی را نشنیده است . کور است چون با دیده خود به نامحرمی ننگریسته است . شل است چون بدون اجازه پدر و مادرش از خانه بیرون نرفته است . شیخ محمد اردبیلی همسر خود را برداشته و پیش پدر و مادر خود به نیار آورد .(مجله پیام حوزه تابستان و پاییز 1375، شماره 10 و 11 ،کتاب سرمایه سعادت و نجات، (ص 29 - 31) هم چنین نگاه کن :  http://www.hawzah.net)

مادرانی که این کونه عفیف و پاک دامن هستند می توانند فرزندانی به دنیا آورند که از وجود آنها عالم نورانی شود ، خوشا به حال آنان .

 

پس ای پدران و مادران آینده بدانید که آینده فرزندانتان در دستان شماست

خادم الاسلام در تلگرام

برای ورود به کانال تلگرام« خادم الاسلام» بر روی تصویر زیر کلیک کنید

 

برای ورود به کانال تلگرام خادم الاسلام بر روی عبارت زیر کلیک کنید

                                      «خادم الاسلام» در تلگرام

https://t.me/khademoleslam_ir

 

لقاء الله ، تکامل حقیقی انسان

محور همه تلاشها و فعالیتهاى آدمى و رشد و شکوفایى همه ابعاد وجودى و استعدادهاى او در نزدیک شدن به مبدأ کمال است و چنین هدف متعالیى باید بر همه برنامه‏ هاى تعلیم و تربیت سایه افکند. از این رو اساس نظام تعلیم و تربیت در اسلام ، خدا محورى و توجه به تقرب الهی است ، به نحوی که تمامی افعال  و اندیشه های انسان باید در این مسیر مقدس بکار گرفته شود ، انسان موجودی است خلق شده از خاک که تا بی نهایت عالم هستی سیر می کند او از خداست و به سوی خدا در حرکت است .

تربیت مسیری است که از دل خاک سیاه عالم دنیا موجودی بوجود می آورد که به مافوق روح و ریحان و آن چه که در وهم نمی گنجد می رسد .

 بخشی از این فرایند مقدس به دست خدای متعال و برخی آن با اراده انسان صورت می گیرد .

خدای متعال خلقت ظاهری  و باطنی وجود انسان را به بهترین نحو آراسته نمود و فرمود :

 ﴿لَقَدْ خَلَقْنَا اَلْإِنْسانَ مِنْ سُلالَةٍ مِنْ طِینٍ * ثُمَّ جَعَلْناهُ نُطْفَةً فِی قَرارٍ مَکِینٍ* ثُمَّ خَلَقْنَا اَلنُّطْفَةَ عَلَقَةً فَخَلَقْنَا اَلْعَلَقَةَ مُضْغَةً فَخَلَقْنَا اَلْمُضْغَةَ عِظاماً فَکَسَوْنَا اَلْعِظامَ لَحْماً ثُمَّ أَنْشَأْناهُ خَلْقاً آخَرَ فَتَبارَکَ اَللّهُ أَحْسَنُ اَلْخالِقِینَ ﴾ ^{(سوره مؤمنون‏، آیه 12-14)}   ما انسان را از عصاره‌ای از گِل آفریدیم ، سپس او را نطفه‌ای در قرارگاه مطمئن [= رحم‌] قرار دادیم؛سپس نطفه را بصورت علقه [= خون بسته‌]، و علقه را بصورت مضغه [= چیزی شبیه گوشت جویده شده‌]، و مضغه را بصورت استخوانهایی درآوردیم؛ و بر استخوانها گوشت پوشاندیم؛ سپس آن را آفرینش تازه‌ای دادیم؛ پس بزرگ است خدایی که بهترین آفرینندگان است!

هم عالم جسم و هم عالم روح انسان توسط قادر متعال به بهترین نحو خلق شد ، اما بخشی از تکامل وجود انسان از سوی خدای متعال به عهده خود او گذاشته شد و بر او لازم شد که مسیری را طی کند تا به مقصدی که برای او تعیین شده بود برسد ، در کلام اهل معرفت آن مقصد جایگاهی است که در آن انسان با اسماء و صفات الهی پیوند خورده و جلوه هایی از اسماء و صفات الهی در وجود او به ظهور می آید . یعنی انسان با تربیت جان خود به مرحله ای می رسد که باذن الله هم چون عیسی علیه السلام  قدرت تصرف در عالم و خلقت موجودات را پیدا می کند بلکه بالا تر از آن به مقامی می رسد که همانند ذات اقدس الهی رحیم و رحمان و بصیر و سمیع  می شود . این سیر همان است که در لسان قرآن کریم از آن تعبیر به « لقاء الله » می شود که خطاب به نوع بشر فرمود :

 ﴿یا أَیُّهَا اَلْإِنْسانُ إِنَّکَ کادِحٌ إِلى رَبِّکَ کَدْحاً فَمُلاقِیهِ ﴾ (سوره انشقاق‏، آیه 6) ای انسان! تو با تلاش و رنج بسوی پروردگارت می‌روی و او را ملاقات خواهی کرد!

 مراد از این رنج و سختی در رفتن به سوی خدا ، صعوبت متصف شدن به اسماء و صفات الهی است که نه از جنس امور مادی  بلکه تحولی باطنی است که برخی از آن ها ریشه در افعال ظاهری انسان دارد .

برای تحقق این امر لازم است انسان و تمامی فرایند و مراحل مرتبط با تکامل او را به خوبی مورد مطالعه و برسی قرار داده و برای تکمیل دستگاه های وجودی او راه کارهای لازم را از دفترچه راهنمای تکامل انسان که از زبان مربی کل انشاء شده است را استخراج نموده و به کار ببندیم .

قرآن کتاب تربیت الهی  و رسول اکرم صلی الله علیه و آله و ائمه اطهار   مربیان کاملی هستند که نه تنها تمامی دستگاه ها و مراحل تکامل انسان را به اذن الله می شناسند بلکه از سوی خدای متعال برنامه تکامل را نیز ارائه نموده اند .

این جا است که امیر المؤمنین علی علیه السلام می فرماید :

« إِنَّ رَسُولَ اللَّهِ صلی الله علیه و آله  أَدَّبَهُ اللَّهُ وَ هُوَ ع أَدَّبَنِی وَ أَنَا أُؤَدِّبُ الْمُؤْمِنِینَ وَ أُوَرِّثُ‏ الْآدَابَ‏ الْمُکْرَمِینَ‏ »(تحف العقول، النص، ص: 171)همانا خداوند پیامبر صلّى اللَّه علیه و اله و سلّم را تربیت فرمود، و رسول خدا مرا تربیت نمود، و من نیز مؤمنان را پرورش مى‏ دهم، و فرهنگ آداب و رسوم را به مردم بزرگوار خواهم آموخت.

 

بنابر این در مسیر تکامل تنها باید به آموزه های الهی انسان هایی که نمایندگان و مسئولین تربیت و تعالی بخشیدن به بشریت هستند گوش سپرد و برنامه تکامل  و تربیت را از ایشان اخذ نمود و راه نجات منحصر در همین امر است .

اما آن چه که در جهان معاصر شاهد آن هستیم درد بسیار بزرگی است که بشر از روی سلیقه های شخصی  و تجربه های ناقص برخی از متخصص نمایان دروغین برنامه تربیتی استخراج نموده است و بدان عمل می کند که این امر جز دوری از مسیر تعالی برای بشریت دستاوردی بدست نیاورده است .

آن چه که بشر امروز برای تربیت افراد بشر در دستور کار قرار داده است مدیریت جسم مادی و ارضای شهوات اوست و برنامه های تربیتی  تنها تا آنجا که حیات مادی بشر را مدیریت کنند ارزش دارند و وقتی که از پاسخ گویی به این امر جاماندند به عنوان یک روش منسوخ شده کنار گذاشته می شوند .

اما ایدئلوژی های تربیتی ای که خدای متعال توسط انبیاء الهی به بشریت  ابلاغ نموده است نه تنها هیچ گاه منسوخ نمی شود بلکه به تمامی نیازهای ضروری دنیا و آخرت ایشان به صورت متعادل پاسخی متعادل می دهد .

بنابر این اگر می خواهیم خود و فرزندان و زیردستانمان را بر اساس مسیر حقیقی تعالی تربیت کنیم ضروری است که با دیدی متفاوت به دستورات و برنامه های بیان شده از سوی انبیاء الهی بنگریم و آن ها را در دستور کار خویش قرار دهیم .