خادم الاسلام

پایگاهی برای نشر تعالیم اسلام

خادم الاسلام

پایگاهی برای نشر تعالیم اسلام

خادم الاسلام

آن چه خدا می خواهد را باید بدانیم ، این جا همان جاست!
جهان اسلام آقا زیاد دارد ، خدمتگذار می خواهد !
افتخار ما این است که خدمتگذار دین خدا هستیم !

خادم الاسلام را دنبال کنید .

آخرین نظرات
  • ۲۴ ارديبهشت ۹۸، ۱۳:۳۸ - حمدان مقدم
    احسنت
  • ۳۱ ارديبهشت ۹۶، ۲۲:۲۵ - یا حسین
    متشکرم
  • ۲۷ ارديبهشت ۹۶، ۱۴:۰۹ - زهرا باقری
    +++

۴۶ مطلب با موضوع «تربیت فرزند در سبک زندگی اسلامی :: نقش خانواده در تربیت» ثبت شده است

آداب عقد ازدواج   

 

پس از آن که تمامی مقدمات ازدواج فراهم شد لازم است مجلسی را فراهم نمود که در آن پیمان ازدواج بین زوجین برقرار شود که به آن در فرهنگ ما مسلمانان «مجلس عقد» می گویند ، در روایات وارده از اهل بیت علیهم السلام آداب و  شرایطی بیان شده است که به برخی از مهمترین آنها اشاره ای گذرا می کنیم : 

خطبه عقد در روز جمعه باشد

مستحب است در روز جمعه خطبه خوانده شود ، امیر المؤمنین علی علیه السلام فرمود :

« یَوْمُ الْجُمُعَةِ یَوْمُ خِطْبَةٍ وَ نِکَاحٍ‏ »(الخصال، ج‏2، ص  384) روز جمعه روز خطبه خوانی و نکاح است

قمر در عقرب نبودن

حضرت صادق علیه السلام فرمود :

«مَنْ ... تَزَوَّجَ وَ الْقَمَرُ فِی الْعَقْرَبِ لَمْ یَرَ الْحُسْنَى‏»(الکافی (ط - الإسلامیة)، ج‏8، ص: 275) هرکه عقد یا زفاف کند و ماه درعقرب (قمر در برج عقرب) باشد عاقبت نیکو نبیند .

خطبه خواندن قبل از عقد 

قبل از از عقد نکاح، خطبه خواندن سنّت است. .(حلیۀ المتقین ، باب چهارم، فصل سوم ) 

نقل شده است امام محمّد تقی علیه السلام چون دختر مأمون را عقد کرد، این خطبه را خواند: و به علت اختصار أن شیعیان نیز می توانند آن را بخوانند :

« الْحَمْدُ لِلَّهِ إِقْرَاراً بِنِعْمَتِهِ وَ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ إِخْلَاصاً بِوَحْدَانِیَّتِهِ وَ صَلَّى اللَّهُ عَلَى مُحَمَّدٍ سَیِّدِ بَرِیَّتِهِ وَ عَلَى الْأَصْفِیَاءِ مِنْ عِتْرَتِهِ أَمَّا بَعْدُ فَقَدْ کَانَ مِنْ فَضْلِ اللَّهِ عَلَى الْأَنَامِ أَنْ أَغْنَاهُمْ بِالْحَلَالِ عَنِ الْحَرَامِ فَقَالَ سُبْحَانَهُ‏ وَ أَنْکِحُوا الْأَیامى‏ مِنْکُمْ وَ الصَّالِحِینَ مِنْ عِبادِکُمْ وَ إِمائِکُمْ إِنْ یَکُونُوا فُقَراءَ یُغْنِهِمُ اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ وَ اللَّهُ واسِعٌ عَلِیمٌ (سوره نور  ، آیه 32 )   »(مکارم الأخلاق، ص: 206) سپاس خدا را براى اقرار به نعمتهایش، و لا اله الا اللَّه براى اخلاص در یگانگیش‏ و درود بر محمد بهترین انسانها و بر برگزیدگان خاندانش (ائمه ع). اما بعد: یکى از احسان‏هاى خداوند بر مردم آنست که به حلال از حرام بى‏نیازشان کرد و فرمود (براى جوانان و دختران صالح خود ازدواج کنید که اگر فقیرند خداوند به فضل خود بى‏نیازشان سازد که خداوند وسعت دهنده داناست».

 

هم چنین خطبه های دیگری نیز نقل شده است که برای اطلاع از آنها رجوع کنید به کتاب شریف:  الکافی (ط - الإسلامیة)، ج‏5، ص: 369  ، بَابُ خُطَبِ النِّکَاح‏ .

 اطعام دادن

رسول صلی الله علیه وآله وسلم فرمود:

«إِنَّ مِنْ سُنَنِ الْمُرْسَلِینَ الْإِطْعَامَ‏ عِنْدَ التَّزْوِیجِ‏.»(الکافی (ط - الإسلامیة)، ج‏5، ص: 367) همانا از سنت پیامبران اطعام در هنگام ازدواج است

البته ولیمه دادن حدود و مرز هایی دارد که نباید از آنها تعدی نمود حضرت رسول صلی الله علیه وآله وسلم  در این باره فرمود:

«الْوَلِیمَةُ أَوَّلَ یَوْمٍ حَقٌّ وَ الثَّانِیَ مَعْرُوفٌ وَ مَا زَادَ رِیَاءٌ وَ سُمْعَةٌ.» (الکافی (ط - الإسلامیة)، ج‏5، ص: 368) ولیمه روز اوّل حق است و در روز دوم نیکی است و بیشتر از آن ریا و خود نمایی است.

زفاف در  شب و اطعام در روز

لازم است زمان خطبه عقد در شب ، مخصوصا در شب جمعه باشد و در روز اطعام و ولیمه ای به مهمانان داده شود ، امام صادق علیه السلام  فرمود :

« زُفُّوا عَرَائِسَکُمْ لَیْلًا وَ أَطْعِمُوا ضُحًى»(مکارم الأخلاق، ص: 207). عروسى را در شب قرار دهید و روز اطعام نمایید.

  • احسان ثابت

 آداب خواستگاری

 

پس از آن که والدین مورد مناسبی را برای ازدواج انتخاب کردند لازم است بعد از هماهنگی های لازم  به منزل عروس رفته و او را رسما از خانواده اش خاستگاری نمایند .

جلسه خواستگاری بسیار مهم و حساس است ، زوجین و خانواده های ایشان در صورتی که با یکدیگر از قبل آشنا نبوده اند لازم است به بحث پیرامون اعتقادات و آداب  و رسوم خود بپردازند و گرایش های فکری  و اجتماعی خود را مطرح کنند و از صداقت اگر نقطه نظراتی دارند را بیان کنند و اگر خدایی نکرده مشکلات و کاستی هایی وجود دارد را بیان کنند ، تا مبادا در دوران بعد از ازدواج که روشن می شوند موجبات نگرانی  و جدایی را بوجود بیاورد .

یکی از آدابی که در مجموعه روایات وارده از اهل بیت بیان شده است آداب خواستگاری است ،  از حضرت صادق علیه السلام نقل شده است که حضرت فرمودند ، هرگاه کسی اراده خواستگاری نماید دو رکعت نماز بگذارد و حمد الهی را بگوید و این دعا بخواند:

 

« اللَّهُمَ‏ إِنِّی‏ أُرِیدُ أَنْ‏ أَتَزَوَّجَ‏ فَقَدِّرْ لِی مِنَ النِّسَاءِ أَعَفَّهُنَّ فَرْجاً وَ أَحْفَظَهُنَّ لِی فِی نَفْسِهَا وَ فِی مَالِی وَ أَوْسَعَهُنَّ رِزْقاً وَ أَعْظَمَهُنَّ بَرَکَةً وَ قَدِّرْ لِی وَلَداً طَیِّباً تَجْعَلُهُ خَلَفاً صَالِحاً فِی حَیَاتِی وَ بَعْدَ مَمَاتِی»(الکافی (ط - الإسلامیة)، ج‏3، ص: 482). خدایا من اراده نموده ام که ازدواج کنم پس مقدرم نما تا با زنی ازدواج کنم که در بین زنان عفیفترین بوده و در نفس خود من و مالم  را بیشتر از همه نگه می دارد و رزقش وسیع تر است و برکت عظیم تر دارد ، خدایا در تقدیرم فرزند طیبی قرار بده و او را هم در زمان حیات و هم بعد از مرگم وارثی صالح برایم قرار ده .

مشاهده می شود که در مکتب الهی اهل بیت علیهم السلام از همان ابتدایی ترین دوران شکل گیری خانواده فرزند و طیب  و صالح بودن آن مورد نظر قرار گرفته است تا جایی  که در دعای خواستگاری از آن ذکری به میان آمده است .

خلاصه آن که خانواده ها باید شباهت های اعتقادی  و فرهنگی را در نظر بگیرند و آن را ملاک تایید یا رد خانواده ها قرار دهند نه مسائل مالی و امور دیگر  را .

  • احسان ثابت

انتخاب همسر برای فرزندان 

 

در امر انتخاب مورد مناسب برای ازدواج فرزندان بسیاری از خانواده ها در سختی قرار دارند ، بسیاری افراد به دلیل نداشتن ملاک های مناسب در امر انتخاب مورد با وقفه های چندین ساله در امر ازدواج فرزندانشان مواجه می شوند ، اما برخی نیز آن قدر آسان گرفته و در امر انتخاب مورد برای ازدواج فرزندانشان مسامح به خرج می دهند که موجب مشکلات بسیاری در حیات فرزندانشان می شود .هم چنین بسیاری از فرزندان نیز در امر ازدواج به دلیل غلبه احساسات عقلشا تحت الشعاع قرار گرفته ونکات مهم را در نظر نمی گیرند ، به همین دلیل اهل بیت علیهم السلام در سفارشات خود به شیعیان همواره از انتخاب ناصحیح در امر ازدواج منع نموده و هشدار داده اند .

امام صادق علیه السلام فرمود :

«قَامَ رَسُولُ اللَّهِ ص خَطِیباً فَقَالَ أَیُّهَا النَّاسُ إِیَّاکُمْ وَ خَضْرَاءَ الدِّمَنِ‏ قِیلَ یَا رَسُولَ اللَّهِ وَ مَا خَضْرَاءُ الدِّمَنِ‏ قَالَ الْمَرْأَةُ الْحَسْنَاءُ فِی مَنْبِتِ السَّوْءِ.» (الکافی (ط - الإسلامیة)، ج‏5، ص: 332)رسول اکرم صلی الله علیه و آله  در یکی از خطبه هایشان فرمود : ای مردمم برحذر باشید از « خضراء الدمن» ، گفته شد یا رسول الله « خضراء الدمن» چیست؟ فرمود : زن زیبا رویی که در کشتگاه بد رشد کرده باشد .

هم چنین امام صادق علیه السلام در بیان نورانی دیگری فرمود :

«‏ إِنَّمَا الْمَرْأَةُ قِلَادَةٌ فَانْظُرْ إِلَى مَا تَقَلَّدُهُ قَالَ وَ سَمِعْتُهُ یَقُولُ لَیْسَ لِلْمَرْأَةِ خَطَرٌ لَا لِصَالِحَتِهِنَّ وَ لَا لِطَالِحَتِهِنَّ أَمَّا صَالِحَتُهُنَّ فَلَیْسَ خَطَرُهَا الذَّهَبَ وَ الْفِضَّةَ بَلْ هِیَ خَیْرٌ مِنَ الذَّهَبِ وَ الْفِضَّةِ وَ أَمَّا طَالِحَتُهُنَّ فَلَیْسَ التُّرَابُ خَطَرَهَا بَلِ التُّرَابُ خَیْرٌ مِنْهَا (الکافی (ط - الإسلامیة)، ج‏5، ص: 332) زن گردن بند است، دقّت کن که چه چیز را بر گردن خود مى‏آویزى، و بدان که براى هیچ زنى هم قدر و هم ارزشى نیست، نه براى نیکان آنان و نه براى بدانشان، و امّا با شایستگانشان، طلا و نقره همپایه نیست، که زن خوب گرانبهاتر از طلا و نقره است، و با فاسدانشان نیز خاک همانند نیست بلکه خاک ارزشمندتر از آنهاست.

بنابر این هم بر والدین و هم بر زوج های جوان لازم است در اننتخاب همسر فضیلت های اخلاقی  و دینی را که مشخص کننده رابطه فرد با خدای متعال  و ایمان اوست را در نظر بگیرند نه این که فضیلت های خانوادگی  و مال و ثروت و زیبایی  و ... ، چرا که هیچ کدام از این امور خوشبختی نمی آورد و احساس امنیت و آرامشی که در سایه ایمان افراد خانواده به خدای متعال است بستری رویایی برای زندگی سالم را فراهم می آورد .

  • احسان ثابت

ازدواج فرزندان

 

پس از آن که فرزندان به سن بلوغ فکری  و جسمی رسیدند و توانایی آن را یافتند که بتوانند به صورت مستقل بر رای و نظر خود تکه کنند بر والدین لازم است تا مقدمات ازدواج ایشان را فراهم کنند ، این حقی است واجب که ادای آن از جمله وظایف والدین شمرده شده است

رسول اکرم صلی الله علیه و آله فرمود :

« حَقُّ الوَلدِ على‏ والِدِهِ أن یُحَسِّنَ اسمَهُ، ویُزَوِّجَهُ إذا أدرَکَ، ویُعَلِّمَهُ الکِتابَ» (نهج الفصاحة ، ص: 448)حقّ فرزند بر پدرش این است که نام نیکو برایش انتخاب کند، هر وقت بالغ شد، او را همسر دهد، و بدو قرآن بیاموزد.

 و از  ترک این کار و تاخیر در آن نهی شده است ، رسول اکرم صلی الله علیه و آله فرمود :

« مَن بَلَغَ وَلدُهُ النِّکاحَ وعِندَهُ ما یُنکِحُهُ فلَم یُنکِحْهُ ثُمّ أحدَثَ حَدَثاً فالإثمُ علَیهِ.»( کنز العمّال: 45337.)هر که فرزندش به سنّ ازدواج برسد و توانایى مالى داشته باشد که او را همسر دهد و ندهد و از آن فرزند خطایى سر زند، گناهش به گردن اوست.

بر این اساس بر والدین لازم است تا در امر انتخاب همسر مناسب برای فرزندشان تمام تلاش و ریز بینی های لازم را اعمال نموده و سعی کنند تا فردی را که صلاحیت ها واقعی دارد را به عنوان همسر فرزندشان انتخاب کنند .

باید دقت نمود که فرزندان انسان هستند و اقتضای حیات انسانی آنها ایجاب می کند که ازدواج کرده و تشکیل خانواده دهند و این امر اختصاص به سن و سال خاصی یا دارا بودن شرایط غیر ضروری نیست ، متاسفانه در بین برخی افراد و اقوام  این گونه رسم شده است که فرزندان باید به سن خاص برسند و یا مدرک تحصیلی خاصی را اخذ کنند تا بتوانند ازدواج کنند ، این آداب  و رسوم امری بسیار باطل بوده و از نظر شرع و عقل مردود است ، بلکه معیار اصلی در فرارسیدن زمان ازدواج نیاز های ضروری انسان است که اگر پاسخ مثبت به آنها داده نشود به گناه می افتد ، همین امر کافی است که اقدام به ازدواج هم از نظر شرعی  و هم از نظر عقلی مشروعیت پیدا کند .

نباید از فقر  ترسید و امور دیگر را بهانه قرار داد ، چرا که خود خدای متعال این گونه امر نموده و خود نیز انسان را حمایت می کند

﴿أَنْکِحُوا اَلْأَیامى مِنْکُمْ وَ اَلصّالِحِینَ مِنْ عِبادِکُمْ وَ إِمائِکُمْ إِنْ یَکُونُوا فُقَراءَ یُغْنِهِمُ اَللّهُ مِنْ فَضْلِهِ وَ اَللّهُ واسِعٌ عَلِیمٌ (سوره نور ، آیه 32 )   مردان و زنان بیهمسر خود را همسر دهید، همچنین غلامان و کنیزان صالح و درستکارتان را؛ اگر فقیر و تنگدست باشند، خداوند از فضل خود آنان را بینیاز میسازد؛ خداوند گشایشدهنده و آگاه است!

  • احسان ثابت

دوستی فرزندان باجنس مخالف

 

 دوست داشتن امری فطری در وجود انسان است ، خدای متعال انسان را به نحوی خلق کرده است که دوست بدارد و در بین این دوست داشتن ها ، برخی ها را به صورت خاص برجسته نموده است خود در قرآن کریم فرمود :

  ﴿زُیِّنَ لِلنّاسِ حُبُّ اَلشَّهَواتِ مِنَ اَلنِّساءِ وَ اَلْبَنِینَ (سوره آل‏ عمران‏، آیه 14)  محبّت امور مادی، از زنان و فرزندان در نظر مردم جلوه داده شده است .

بر اساس این آیه شریفه اولین میلی که در انسانها از همه بیشتر برجسته است شهوت و میل به امور  مبتلاء به انسان است و بعد از آن محبت به زنان است ، البته زن خصوصیت ندارد و برای هر یک از افراد بشر میل به جنس مخلف جزء اولین امیالی است که در وجود او بوجود می آید .

پس باید دقت نمود که محبت به جنس مخالف و تمایل به برقراری ارتباط با آنها در وجود افراد بشر نهاده شده است لذا کودکان نیز پس از گذر از دوران خردسالی  و کودکی میل به این کار دارند .

والدین باید بدانند که مخصوصا در عصر حاضر که عصر اطلاعات و ارتباطات است بستر ها برای ارتباط فرزندان با جنس مخالف فراهم تر شده است ، لذا برای مدیریت و کنترل این رفتارها باید تدابیری اندیشید ، که در این اندک نامه به برخی از مهمترین این راه کار ها به صورت مختصر اشاره ای می کنیم .

  1. قطع کردن ارتباط با جنس مخالف از ابتدای کودکی

ابتدا باید سعی نمود که ارتباطات فرزندان را با جنس مخالف از همان اوائل کودکی قطع کرد .

از فحوای روایاتی که امر به جدا کردن محل خواب کودکان از والدین شده است این گونه فهمیده می شود که جدا کردن محل خواب  ایشان از بقیه می تواند عاملی باشد برای عدم دلبستگی به دیگران : 

«یُفَرَّقُ‏ بَیْنَهُمْ فِی الْمَضَاجِعِ‏ لِعَشْر»(الکافی (ط - الإسلامیة)، ج‏6، ص: 46) در ده سالگی باید محل خواب کودکان جدا شود

بنابر این باید تا اندازه ای که امکان دارد نگذاریم فرزندان با جنس خالف ارتباط برقرار کنند تا مبادا این ارتباط برای آنها تبدیل به رابطه ای عادی شده و موجب تداوم آن در بزرگسالی  و دوران نوجوانی  و جوانی شود .

 

  1. تذکر آثار سوء ارتباط با جنس مخالف

باید به فرزندانمان آثار سوء دنیوی و اخروی  ارتباط با نامحرم را تذکر دهیم ، او باید بفهمد که اگر با جنس مخالف ارتباط داشته باشد موجبات انحراف جنسی  و روحی و هم جنین موجبات عذاب اخروی او فراهم می شود و گرفتار آتشی می شود که خدای متعال اوصاف آن را این گونه معرفی می کند :

 ﴿اَلَّتِی تَطَّلِعُ عَلَى اَلْأَفْئِدَةِ(سوره همزة، آیه 7)آتشی که از دلها سرمی‌زند!

 

  1. اقدام به ازدواج 

یکی دیگر از راه هایی که می توان برای مدیریت روابط فرزندان با جنس مخالف انتخاب کرد  این است که به محض مشاهده برقراری ارتباط با جنس مخالف اقدام به همسر گزینی برای او نمود ، به این نحو که اگر پسر است برای او زن و اگر دختر است او را شوهر داد .

  • احسان ثابت

بى ‏احترامى به فرزند

 

برخی والدین در امر تربیت فرزندان خود از راه هایی استفاده می کنند که شایسته نبوده و در خورد شخصیت انسانی نیست ، پدیده ای به نام فحاشی در بین برخی از خانواده ها رایج است ، به این نحود که والدین در ارتباط با فرزندان از نام و القاب نا مناسب استفاده کرده و آنها را با اسماء ناشایست خطاب می کنند.

در مجموعه آیات و روایاتی که در باب خوش سخن بودن وارد شده است تاکید بسیاری در رابطه با خوش گفتاری شده است و ترک آن نیز از وسوسه های شیطان و موجب به هم ریختن رابطه ها و بوجود آمدن دعوا های بسیاری در محیط خانواده می شود ،خدای متعال در این باره فرمود :

﴿قُلْ لِعِبادِی یَقُولُوا اَلَّتِی هِیَ أَحْسَنُ إِنَّ اَلشَّیْطانَ یَنْزَغُ بَیْنَهُمْ(سوره إسراء ، آیه 53 )   به بندگانم بگو: «سخنی بگویند که بهترین باشد! چرا که (شیطان بوسیله سخنان ناموزون)، میان آنها فتنه و فساد میکند .

و در پاسخ کسی که با بدی رفتار کرده و بد کفته است این گونه توصیه نمود :

﴿اِدْفَعْ بِالَّتِی هِیَ أَحْسَنُ اَلسَّیِّئَةَ (سوره مؤمنون ، آیه 96 )بدی را به بهترین راه و روش دفع کن (و پاسخ بدی را به نیکی ده)!

خلاصه آن که در امر تربیت فرزند نیز سفارش ویژه ای در مورد خوش برخوردی با فرزندان شده است ، رسول اکرم صلی الله علیه و آله  فرمود :

« یَلْزَمُ‏ الْوَالِدَیْنِ‏ مِنَ الْعُقُوقِ لِوَلَدِهِمَا مَا یَلْزَمُ الْوَلَدَ لَهُمَا مِنْ عُقُوقِهِمَا.».( الکافی (ط - الإسلامیة)، ج‏6، ص: 48) همان گونه که فرزند نباید به والدین خود بى‏احترامى کند، والدین نیز نباید به او بى‏احترامى کنند.

پس باید مراقب بود که در ارتباط با فرزندان از کلمات و رفتار های ناشایست استفاده نشود ، که موجب تجاوزاز حدود الهی شود .

اما در مشکلاتی که هنگام ارتباط با فرزند و  تربیت آنها بوجود می آید ابتدا باید از خدای متعال طلب صبر نمود و در هر مرحله مطابق دستورات اولیاء الهی رفتار نمود ، باید رفتار ایشان را الگو و سر مشق خود قرار داده و به ایشان اقتدا نمود .  

  • احسان ثابت

شناخت خصوصیات جسمی  و روحی  فرزندان

 

شناخت خصوصیات جسمی  و روحی  فرزندان یکی  از  امور  بسیار  دقیق  و حساسی  است که راه گشای  بسیاری  از  مسائل تربیتی و برطرف  کننده ی  اکثر  آسیب ها و معضلات بزرگ و کوچکی است ک در زندگی فرزند بوجود می آید بلکه برای انجام تمام امورمان نیازمند وعرفت هایی این چنینی هستیم :

امیر المؤمنین علی علیه السلام فرمود :

« مَا مِنْ‏ حَرَکَةٍ إِلَّا وَ أَنْتَ مُحْتَاجٌ فِیهَا إِلَى مَعْرِفَةٍ»(تحف العقول، النص، ص: 172) هیچ حرکتی نیست مگر این که تو در آن نیازمند یک معرفت و دانشی هستی !

بنابر این در امر تربیت فرزندان هم شناخت حالات جسمی آنان لازم است و هم شناخت حالات روحی آنها ،به این نحو که ابتدا  باید  مزاج فرزندان  و اعضای  خانواده به خوبی  شناسایی  شود  تا در  امر  پخت و پز  غذا و  ارائه ی  خوراکی  ها برای  فرزندان مادر  دچار  سردرگمی  نشود  که برخی  از  بیماری  های  جسمی  و روحی  برای  فرزندان حاصل  شود  ، بدلیل این که  بسیاری  از  نارسایی  های جسمی  فرزندان نتیجه ی  استفاده ی  ناصحیح از  مواد غذایی  است که مادر  نادانسته به خورد فرزندان می  دهد  .

  در  دورانی  که دشمنان بشریت را در  گرداب  و باتلاق  جهل  و استعمارهای  گوناگون فرهنگی  و غذایی و اقتصادی  و فکری  انداخته اند لازم و ضروری  است که مادران آگاه با تحصیل  و آموزش  کسب  کردن در  مورد اولیات مربوط  به صحت جسمانی  فرزندان مقدار  بسیاری  از  بیماری  ها را در  وجود فرزندشان از بین ببرند .

و اما شناخت خصوصیات روحی  فرزندان  نیز  بسیار  مهم است تا با آن بتوان در حالات خاص  امور  تربیتی  را اجرا کرد به عنوان مثال  اگر  مادر بخواهد فرزند را در  زمانی  که او بر  حسب  روحیات خود آمادگی  پذیرش  نصیحت را ندارد  نصیحت کند این امر  موجب  می  شود که نصیحت مادر  دقیقا اثر  معکوس  داشته باشد و موجبات لج بازی  فرزند را فراهم کند یا آن که اصلا اثری  نداشت باشد .

لذا باید این قسم از  خصوصیات فرزندان به خوبی  شناخته شود تا برای  اجرای  دستورالعمل  ها از آن استفاده کرد .

به عنوان مثال  برخی  از  فرزندان هستند که هنگام گرسنگی  دچار  پرخاشگری  می شوند و این امر  موجب  می شود نتوان به او امر و نهی  کرد و یا برعکس  برخی  از  فرزنددان هنگام گرسنگی  روحیه ی  ایشان لطیف  شده و ذهنشان بهتر  کار می  کند و آن زمان زمان مناسبی  برای  آموزش دادن و نصیحت ایشان است  و بدیهی  است که این  نصیحت کردن در این دو فرد   دو عکس  العمل   متفاوت را بوجود خواهد آورد .

لذا باید در این بخش   بسیار دقت کرد .

مطلبی  که در  این جا بسیار  مهم و اساسی  است  دانسته شود این است که باید دانست این خصوصیات و رفتار ها و حالات روحی  فرزندان تا آنجا که مخالفت و تناقضی  با احکام و دستورات دین ندارند باید رعایت شود ولی  در  اموری  که رعایت آنها امر  صریح شریعت است  نباید اجازه داده شود که هیچ مصلحتی  احکام الهی  را تحت الشعاع قرار دهد به این معنی  که مصلحت اندیشی  های  ما موجب  شود حکم الهی  زیر پا گذاشته شود چرا که خود این امر  یعنی  سهل انگاری  احکام الهی  یکی  از  معضلات و موانع تربیت  صحیح و الهی  فرزندان است  چرا که هدف  در تربیت فرزندان الهی  کردن ایشان است نه این که هر نوع تربیتی  مراد باشد لذا باید حرمت احکام الهی را نگاه داشت و نباید  هیچ مصلحتی  را بر  آنها مقدم  کرد  .

  • احسان ثابت

خدا ، مومنین  و فرزندانشان را تربیت می کند

 

یکی از اصلی ترین دغدغه والدین تربیت فرزندانشان است و برای این امر بسیار تلاش می کنند و می توان گفت که غصه اصلی بسیرای از آنان نیز همین است .

بسیاری افراد فکر می کنند که تنها  تلاش و دلسوزی مجدانه آنهاست که موجب می شود فرزندانشان اصلاح شوند در حالی که حقیقت این نیست ، درست است که مراقب والدین عاملی مهم و تاثیر گذار است اما  حقیقت امر آن است که اصل  و عامل اصلی ترببیت انسانها اراده الهی است و اگر  فضل  و رحمت الهی به تربیت فردی تعلق بگیرد ، همین امر موجب اصلاح امور او می شود ، که  فرمود

﴿ لَوْ لا فَضْلُ اَللّهِ عَلَیْکُمْ وَ رَحْمَتُهُ ما زَکى مِنْکُمْ مِنْ أَحَدٍ أَبَداً وَ لکِنَّ اَللّهَ یُزَکِّی مَنْ یَشاءُ وَ اَللّهُ سَمِیعٌ عَلِیمٌ  (سوره نور ، آیه 21 )   اگر فضل و رحمت خدا بر شما نبود، هرگز احدی از شما [از عقاید باطل و اعمال و اخلاق ناپسند] پاک نمی  شد، ولی خدا هر که را بخواهد پاک می  کند؛ و خدا شنوا و داناست.

بر این اساس هنر این است که اسرار  و رازهای داخل شدن در تحت تربیت الهی را دریابیم تا با آن رمز ها داخل در تربیت الهی شویم ، اگر به این امور دقت شود نه تنها خود ما تحت تربیت الهی قرار می گیریم بلکه نسل  و ذریه ما نیز در این امر داخل می شوند و مورد عنایت الهی قرار می گیرند  که در مورد امر اول که تربیت خود انسان باشد رسول اکرم صلی الله علیه و آله  فرمود : 

«قالَ اللَّهُ عزّوجلّ: لا أطَّلِعُ على‏ قَلبِ عَبدٍ فأعْلَمُ مِنهُ حُبَّ الإخْلاصِ لِطاعَتی لِوَجْهی وابْتِغاءَ مَرْضاتی إلّا تَولّیتُ تَقویمَهُ وسیاسَتَهُ(الجواهر السنیة فی الأحادیث القدسیة (کلیات حدیث قدسى)، ص: 332)خداوند عزّوجلّ فرماید: هرگاه دل بنده‏ام را بنگرم و دریابم که از روى اخلاص و براى خشنودى من طاعتم را به جا مى‏آورد، اصلاح و تربیت او را خود به عهده گیرم.

و بر امر دوم که تربیت فرزندان انسان باشد داستان حضرت خضر علیه السلام  بر اصلاح دارایی دو یتیم که در سوره کهف مذکور است  دلالت دارد که علت آن را صالح بودن پدر  آن دو فرزند شمرده است :

﴿أَمَّا اَلْجِدارُ فَکانَ لِغُلامَیْنِ یَتِیمَیْنِ فِی اَلْمَدِینَةِ وَ کانَ تَحْتَهُ کَنْزٌ لَهُما وَ کانَ أَبُوهُما صالِحاً فَأَرادَ رَبُّکَ أَنْ یَبْلُغا أَشُدَّهُما وَ یَسْتَخْرِجا کَنزَهُما رَحْمَةً مِنْ رَبِّکَ (سوره کهف ، آیه 82 ) اما آن دیوار از دو نوجوان یتیم در این شهر بود، و زیرش گنجی متعلق به آن دو قرار داشت، و پدرشان مردی شایسته بود، پس پروردگارت خواست که آن دو یتیم به حد رشد رسند وگنجشان را به سبب مِهر [ی که] پروردگارت [به آن دو] داشت بیرون آورند .

پس باید خدا را باور کرد و خود و اهل و عیال خود را به او بسپاریم و با گوش سپردن به اوامر او خود را در جاذبه ربوبیش داخل کنیم .

  • احسان ثابت

    وصیت های زنا شویی پیامبر (ص)  به علی (ع) - اوقات مناسب برای انعقاد نطفه 

  1. یا علی!
    1. در شب دوشنبه جماع بکن که اگر فرزندی به هم رسد، حافظ قرآن و راضی به قسمت خدا باشد.
    2. در شب سه شنبه اگر جماع کنی و فرزندی به هم رسد بعد از سعادت، اسلام او را روزی شود و دهانش خوشبو و دلش رحیم و دستش جوانمرد و زبانش از غیبت و بهتان پاک باشد.
    3. در شب پنج شنبه اگر جماع کنی و فرزندی به هم رسد، حاکمی از حکام شریعت یا عالمی از علماء باشد،
    4. در روز پنج شنبه وقتی که آفتاب در میان آسمان باشد  اگر با زن خود نزدیکی کنی و فرزندی به هم رسد شیطان نزدیک او نشود تا پیر شود و خدا او را روزی می کند سلامتی در دنیا و دین.
    5.   در شب جمعه  اگر جماع کنی و فرزندی به هم رسد خطیب و سخنگو باشد.
    6. در روز جمعه بعد از عصر  اگر جماع کنی و فرزندی به هم رسد از دانایان مشهور باشد.
    7. در شب جمعه بعد از نماز خفتن اگر جماع کنی ، امید هست آن فرزند از اَبدال باشد.

یا علی! این وصیت را از من بیاموز، چنانچه از جبرئیل آموختم. 

 (من لا یحضره الفقیه، ج‏3، ص: 551) 

بسیاری از افراد بشر فکر می کنند که حیات انسان نیز مانند حیات حیوانات است ، اما حقیقت چیزی ما فوق این مطلب است ، انسان موجودی منحصر به فرد است و لذا انعقاد نطفه او نیز دارای شرایط منحصر به فردی است که پرده برداشتن از اسرار آن نیازمند ظرفیت بالای معرفتی است و از عهده هر کسی بر نمی آید و تنها اولیاء الهی هستند که می توانند آن را به دیگران بفهمانند .پس باید به در خانه آنها رفته و آن را بکوبیم ، تا آن که شاید راهی به ما نشان دهند ، بعد از آن که راه را نشان دادند لازم است در آن مسیر گام برداشته و آن گونه ک هلازم است به دستورات ایشان گوش فرا داده و دستوراتشان را الگوی زندگیمان قرار دهیم تا راه سعادت به رویمان گشوده شود . ان شا الله .

  • احسان ثابت

    وصیت های زنا شویی پیامبر (ص)  به علی (ع) - اوقات نا مناسب برای انعقاد نطفه 2

     

  1. یا علی! جماع مکن با زن خود مگر آن که تو دستمالی از برای خود داشته باشی و او دستمالی از برای خود داشته باشد و هر دو، خود را به یک دستمال پاک نکنید که دشمنی در میان شما پیدا می شود و آخر به جدایی می کشد.
  2. یا علی! ایستاده با زن خود جماع مکن که آن فعل خَران است و اگر فرزندی به هم رسد مانند خران بر رختخواب بول می کند.
  3. یا علی! در شب عید فطر جماع مکن که اگر فرزندی به وجود آید شر بسیار از او ظهور کند.
  4. یا علی! در شب عید قربان جماع مکن که اگر فرزندی به هم رسد شش انگشت یا چهار انگشت در دست داشته باشد.
  5. یا علی! زیر درخت میوه دار جماع مکن که اگر فرزندی به هم رسد جلاد و کشنده مردم باشد، یا رئیس و سرکرده ظلم باشد.
  6. یا علی! در برابر آفتاب جماع مکن مگر آن که پرده ای بیاویزی، که اگر فرزندی به وجود آید همیشه در بدحالی و پریشانی باشد تا بمیرد.
  7. یا علی! در میان اذان و اقامه جماع مکن که اگر فرزندی به وجود آید در خون ریختن جری باشد.
  8. یا علی! چون زنت حامله شود با او جماع مکن بی وضو که اگر چنین کنی فرزندی که به هم رسد کوردل و بخیل باشد.
  9. یا علی! در شب نیمه شعبان جماع مکن که اگر فرزندی حاصل شود شوم باشد و در رویش نشان سیاهی باشد.
  10. یا علی! در روز آخر ماه شعبان جماع مکن که اگر فرزندی به هم رسد عشّار و یاور ظالمان باشد و هلاک بسیاری از مردم بر دست او باشد.
  11. یا علی! بر پشت بام جماع مکن که اگر فرزندی به هم رسد منافق و ریا کننده و صاحب بدعت باشد.
  12. یا علی! چون به سفری بروی، در آن شب که می روی جماع مکن که اگر فرزندی به وجود آید مالش را به ناحق صرف کند و اسراف کنندگان برادر شیاطین اند، و اگر به سفری روی که سه روزه راه باشد، جماع مکن که اگر فرزندی به هم رسد یاور ظالمان باشد.

یا علی! در ساعات اوّل شب، جماع مکن که اگر فرزندی به هم رسد ایمن نیستی که ساحر باشد و دنیا را بر آخرت اختیار نماید. (من لا یحضره الفقیه، ج‏3، ص: 551) 

  • احسان ثابت