خادم الاسلام

خدای متعال قرآن را به عنوان کاملترین کتاب زندگی و هدایت  فرستاد ، در حالی که دربردارنده عالی و عمیق ترین معارف توحیدی است و او را پل ارتباطی بین خود و بشریت قرار داد ، در دعای قبل از قراعت قرآن وارد شده :

« اللَّهُمَّ إِنِّی أَشْهَدُ أَنَّ هَذَا کِتَابُکَ الْمُنْزَلُ مِنْ عِنْدِکَ عَلَى رَسُولِکَ مُحَمَّدِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ‏ ... وَ حَبْلًا مُتَّصِلًا فِیمَا بَیْنَکَ وَ بَیْنَ عِبَادِک‏َ»[1] خدایا گواهی می دهم که این کتاب تو است که از سویت بر محمد بن عبد الله صلی الله علیه و آله که رسول تو می باشد نازل شده است و هم چنین گواهی می دهم که قرآن رشته ای متصل بین تو و بین بندگانت است !

لذا محور اصلی قرآن کریم ،

 خدا و انسان است و تمامی معارف مطرح شده در آن برای این است که راه گذر و بالا رفتن از پله های عالم فانی دنیا را به انسان آموخته و او را یاری کند تا به بالاترین مدارج عالی کمال که همان لقاء الله است دست یابد ، اما خدای متعال به بیان صرف معارف اکتفاء ننموده ، بلکه تمامی حقائق آن کتاب عظیم را در وجود یک انسانی پیاده کرده و او را  قهرمان توحید و رشته ای متصل بیت خود و بندگانش قرار داده است !تا انسان ها با تبعیت از آن الگوی عظیم خدا نما درمسیر لقاء الله پیش روند .

اما آن حبل الله و الگوی عظیم الهی که عالمی را حیران خود کرده چه کسی است ؟

 امام حسین علیه السلام در حدیثی فرمود :

« جَاءَ رَجُلٌ فِی هَیْئَةِ أَعْرَابِیٍّ إِلَى النَّبِیِّ ص فَقَالَ یَا رَسُولَ اللَّهِ بِأَبِی أَنْتَ وَ أُمِّی مَا مَعْنَى‏ ﴿وَ اعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللَّهِ جَمِیعاً وَ لا تَفَرَّقُوا﴾[2] فَقَالَ لَهُ النَّبِیُّ [ص‏] أَنَا نَبِیُّ اللَّهِ وَ عَلِیُّ [بْنُ أَبِی طَالِبٍ‏] حَبْلُهُ فَخَرَجَ الْأَعْرَابِیُّ وَ هُوَ یَقُولُ آمَنْتُ بِاللَّهِ وَ بِرَسُولِهِ وَ [اعْتَصَمْتُ‏] بِحَبْلِهِ.»[3] مردى به ظاهر اعرابى (بادیه نشین) خدمت پیامبر صلى الله علیه و آله رسید و گفت : اى پیامبر خدا، پدر و مادرم فدایت! معناى سخن خدا که مى فرماید : «همگى به ریسمان خدا چنگ زنید و پراکنده نشوید» چیست؟ پیامبر صلى الله علیه و آله به وى فرمود: «من پیامبر خدایم و على بن ابى طالب، ریسمان اوست». اعرابى از نزد پیامبر خدا خارج شد و مى گفت : به خدا و پیامبرش ایمان آوردم و به ریسمانش چنگ زدم.

علی بن ابی طالب ریسمان متصل بین خدا و خلائق و قرآن ناطق است ، در ماجرای حکمیت فرمود :

« أَنَا کَلَامُ‏ اللَّهِ‏ النَّاطِقُ‏ وَ هَذَا کَلَامُ اللَّهِ الصَّامِتُ‏»[4]کلام گویای خدای متعال من هستم در حالی که قرآنهای بر نیزه زده کلام ساکت خدای متعال هستند .

یعنی قرآن با وجود علی علیه السلام گویا شده است و بدون او اثری در هدایت بشر نخواهد داشت ، علی علیه السلام  انسانی است که با وجود او بزرگترین کتاب الهی که خاتم تمام حقائق است معنا می گیرد به همین دلیل فرمود :

«مَا لِلَّهِ‏ آیَةٌ أَکْبَرُ مِنِّی»‏ [5]  برای خداوند نشانه ای بزرگتر از من وجود ندارد.

یعنی همه حقائق برای این که اتصالشان به خدای متعال روشن شود باید از وجود علی علیه السلام کسب هویت کنند تا شناخته شوند و الا اموری اعتباری و کالعدم خواهند بود.

────────────────────────────