وقتی بحث از راه تعالی می شود بسیاری از انسانها فکر می کنند که قرار است شق القمر کنند و با کار بسیار سختی مواجه هستند ، اما حقیقت این گونه نیست ، راه رسیدن به خدا آنقدرها هم سخت نیست ، نیاز به کشتن خود ندارد ، راه بسیار نزدیک است ، راه تعالی از درون خود ما می گذرد ، اگر در مقابل خواست خدای متعال گردن خم کردیم و به اراده ایشان تن دادیم ، آن زمان وقتی است که به مقصد رسیده ایم و باید مراقب باشیم که همان جا بمانیم

امام باقر علیه السّلام فرمود:
« قَالَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ وَ عِزَّتِی وَ جَلَالِی وَعَظَمَتِی وَ بَهَائِی وَ عُلُوِّ ارْتِفَاعِی‏ لَا یُؤْثِرُ عَبْدٌ مُؤْمِنٌ هَوَایَ عَلَى هَوَاهُ فِی شَیْ‏ءٍ مِنْ أَمْرِ الدُّنْیَا إِلَّا جَعَلْتُ غِنَاهُ فِی نَفْسِهِ وَ هِمَّتَهُ فِی آخِرَتِهِ وَ ضَمَّنْتُ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضَ رِزْقَهُ وَ کُنْتُ لَهُ مِنْ وَرَاءِ تِجَارَةِ کُلِّ تَاجِرٍ.هِمَّتَهُ فِی آخِرَتِهِ وَ ضَمَّنْتُ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضَ رِزْقَهُ وَ کُنْتُ لَهُ مِنْ وَرَاءِ تِجَارَةِ کُلِّ تَاجِرٍ.»[1]
خداى عز و جل فرماید: بعزت و جلال و شرف و بلندى مقامم سوگندکه: هیچ بنده مؤمنى خواست مرا بر خواست خود، در یکى از امور دنیا برنگزیند، جزآنکه بى‏ نیازیش را در وجود خودش قرار دهم و همتش را متوجه آخرت سازم و آسمانها و زمین را عهده دار روزیش گردانم، و خودم برایش پس تجارت هر تاجرى باشم.

این جاست که انسان به فتح عظیم دست پیدا می کند ، با یک غلبه بر هوای نفس خود می توانیم به این فتح های عظیم دست پیدا کنیم .

یک لحظه بستن چشم بر تصاویر مستهجن ، یا ترک یک کار بد برای رضای خدا و یا .... می تواند ما را به این همه خیرهای بزرگ برساند .

راه آسانی است !! نه ؟؟؟

نظر شما چیست ؟

─────────────────

[2]( الکافی (ط - الإسلامیة)، ج2، ص:137)