مبارزه با هوای نفسانی راه فتح تمام قله های بزرگی

 

اگر می خواهیم به همه خیرهای عالم هستی یک جا دست پیدا کنیم و لذت همه نعمت های بهشتی را درهمین دنیا تجربه کنیم تنها راهش این است که

پیوند با شهدای کربلا !

عالم هستی قربانگاهی برای موجودات است ! تمام موجودات روزی به وجود آمده و صورت ظاهری مخصوصی به خود می گیرند و در آخر نیز آن شکل وصورت ظاهری را از دست داده و در چرخه عالم هستی قرار می گیرند ، حال برخی موجودات مانند گیاهان و جمادات به اقتضاء خلقتشان در عالم هستی بعد از مدتی به چرخه طبیعت بر می گردند تا مواد اولیه نظم طبیعی را تامین کنند ، اما برخی موجودات فرا مادی برای بازگشت به ابتدای چرخه حیات خلق نشده اند ، بلکه خدای متعال آنان را به این منظور خلق نموده است که دائما حرکتی رو به جلو داشته باشند ، انسان یکی از آن موجودات است بلکه می توان گفت انسان از معدود موجوداتیاست که خلقت آن به نحوی است که از خاک سر بر آورده و می تواند تا به عوالم ما فوق ماده و صورت و حتی به ما فوق عوالمی که مجرد از ماده و صورت هستند عروج نماید که به آن حرکت ، سیر انسانی می گویند .

اما راه آن چیست ؟

راه رسیدن به فتح عظیم

وقتی بحث از راه تعالی می شود بسیاری از انسانها فکر می کنند که قرار است شق القمر کنند و با کار بسیار سختی مواجه هستند ، اما حقیقت این گونه نیست ، راه رسیدن به خدا آنقدرها هم سخت نیست ، نیاز به کشتن خود ندارد ، راه بسیار نزدیک است ، راه تعالی از درون خود ما می گذرد ، اگر در مقابل خواست خدای متعال گردن خم کردیم و به اراده ایشان تن دادیم ، آن زمان وقتی است که 

کنترل چشم آسان ترین راه کنترل شهوات

 

مشکلی که بسیاری از افراد گرفتار آن هستند و به هیچ عنوان نمی توانند آن را از بین ببرند این است که «با این که از گناه کردن ناراحت می شوند اما نمی توانند آن را ترک کنند» و شهواتشان آن قدر زیاد است که تمام زندگی ایشان را تحت الشعاع قرار داده است .

بعد از این که گناه می کنند افسرده و دل مرده می شوند و با خود می گویند که دیگر بعد از این چنین کاری را انجام نمی دهم ، اما بعد از گذشت مدت زمانی اندک دوباره روز ازنو و روزی از نو ! دوباره به سراق گناه می روند .

باید بگویم درمان این بیماری بسیار خطر ناک هیچ راهی ندارد جز این که انسان با رجوع به دستورات انسان شناسهای واقعی برنامه ای جامع برای پالایش و اصلاح درون خود را از آنها بگیرد .

باید ریشه های این حالت روانی را شناسایی کرده و آن ها را از بین برد چرا که تا سبب به حال خود باقی است مسبب نیز خواهد بود .

یکی از اصلی ترین ریشه گناهان ما افراد بشر هرزگی چشم و چشم چرانی است .خیلی از ما بدون این که کنترلی نسبت به چشممان داشته باشیم در کوچه و بازار و شبکه های تلوزیونی به چیزهای بسیاری نگاه می کنیم و غافل از این نکته هستیم که همین نگاه ها به صورت غیر محسوس در حال ایجاد میل در وجود ما هستند .

آقایی که بی مهابا در خیابان ها راه می رود و زنان و دختران را ولو به چشم برادری نگاه می کند همین نگاه ها به صورت غیر محسوس آتشی عظیم را در دل او به پا می کنند و در خلوت هایش دوباره به ذهنش آمده و او را به گناه می اندازند.

خانومی که ولو به چشم برادری به آقایان تیپ زده می نگرد و حتی به رنگ دکمه آنها نیز توجه می کند همین امر موجب می شود که میل به انتخاب دوستی خوشتیپ از جنس مذکر در او بوجود بیاید و این جاست که راه برای ده ها گناه دیگر به روی او گشوده می شود .

به همین دلیل برای درمان و پیشگیری از این امور ناپسند است که خدای متعال در قرآن کریم به مردان می فرماید :

 

« قُلْ لِلْمُؤْمِنِینَ یَغُضُّوا مِنْ أَبْصارِهِمْ وَ یَحْفَظُوا فُرُوجَهُمْ ذلِکَ أَزْکى لَهُمْ إِنَّ اَللّهَ خَبِیرٌ بِما یَصْنَعُونَ » [1]  به مؤمنان بگو چشمهای خود را (از نگاه به نامحرمان) فروگیرند، و عفاف خود را حفظ کنند؛ این برای آنان پاکیزه‌تر است؛ خداوند از آنچه انجام می‌دهید آگاه است!

و در آیه بعد به زنان می فرماید :

« وَ قُلْ لِلْمُؤْمِناتِ یَغْضُضْنَ مِنْ أَبْصارِهِنَّ وَ یَحْفَظْنَ فُرُوجَهُنَّ » [2]

و به زنان با ایمان بگو چشمهای خود را (از نگاه هوس‌آلود) فروگیرند، و دامان خویش را حفظ کنند!

 

به همین دلیل حضرت عیسی علیه السلام  به حواریون فرمود :

 

«إِیَّاکُمْ وَ النَّظَرَ إِلَى الْمَحْذُورَاتِ فَإِنَّهَا بَذْرُ الشَّهَوَاتِ وَ نَبَاتُ الْفِسْقِ» [3]

  از نظر افکندن بر اموری که خدای متعال منع کرده است برحذرباشید چرا که آنها بذر شهوات و رویاننده کارهای ناشایست هستند

 

حال کسانی که به دنبال سعادت ابدی هستند باید در فضای مجازی و حقیقی ، در مهمانی ها و پای  ماهواره و ... مراقب چشمهایشان باشند

 

یک کم سخته اما نتیجه اش شیرینه .

موفق باشید .

────────────────────────────

[1]  (سوره نور ، آیه 30)  

[2] (سوره نور ، آیه 31)  

[3] (مصباح الشریعة، ص: 10)

 

مداومت بر مجاهده شرط اصلی سیر به سوی خدا

 

  رسیدن به خدا  مجاهدت جدی می طلبد و بدون مجاهدت جدی سیر در مسیر لقاء الله امکان پذیر نخواهد بود ، لذا باید حق جهاد و تقوای الهی را به جا آورد تا بتوان سیر کرد

﴿جاهِدُوا فِی اَللّهِ حَقَّ جِهادِهِ﴾ [1]  در راه خدا جهاد کنید، و حقّ جهادش را ادا نمایید!

و الا اگر مجاهده وجود نداشته باشد راه به روی انسان باز نمی شود ولو این که هزاران بار به درگاه الهی تمنی کند و تا قیامت هم اسرار کند تا مجاهده نکند اثری نخواهد داشت!

باید به جد کوشید نه این که سلوک و امور  مربوط به آن در حاشیه زندگی مان  قرار داشته باشد و گاهی تلاش کنیم و گاهی رها کنیم !

 از مزرعه ای این چنینی که گاهی به او آب می دهند و گاهی بدون آب رهایش می کنند هیچ محصولی حاصل نخواهد شد . سالک نیز با اعمال صالحه و التزام به دستور العمل های تجویز شده و مداومت بر آنها باید مداوم بر خود مثل باران ببارد تا مزرعه وجودش به ثمر بنشیند  

من قطره ی نهان شده در ابرم و تو بحر              ای ابــر، همـتـی کـه به دریـا چکـانیم [2]  

 

────────────────────────────

[1] (سوره حج‏، آیه 78)

[2]سید صدرالدین محلاتی شیرازی

رهایی از تعلقات شرط شناوری در دریای توحید

هنگامی که انسان در مسیر سیر به سوی خدا واقع شد باید از اشتغال به مباحات و اموری که مزاحم حرکت به سوی خدا هستند بپرهیزد تا مبادا از حرکت باز بماند.

نقل است که عده ای در دریا سوار بر کشتی بودند که ناگهان دریا طوفانی شد ، همه افراد بارهای زائد خود را از کشتی بیرون انداختند ، حتی کسی کتاب های خود را بیرون انداخت ، به او گفتند که چرا این کار را کردی  ، او گفت : می خواهم بارهایم سبک شود . 

أَلْقى الصَّحیفَةَ، کَی یُخَفِّفَ رَحْلَةُ                  وَالزّادَ، حَتّى نَعْلُـهُ أَلْـقـاهَـا [1]

آن فردکتاب ها و کفش خود را از کشتی بیرون انداخت تا بار و توشه اش سبک شود

 برای گذشتن از طوفان حوادث عالم باید خود را رها کرد ، گفته اند  :

در شط حادثات برون آی از لباس         که اول برهنگی است شرط شناوری

کسی که می خواهد در دریای توحید شنا کند باید از لباس تعلقات و امور دست و پا گیر خود را رها کند ، این که خدای متعال در مورد خورشید و ماه (و ستارگان) می فرماید

﴿لاَ اَلشَّمْسُ یَنْبَغِی لَها أَنْ تُدْرِکَ اَلْقَمَرَ وَ لاَ اَللَّیْلُ سابِقُ اَلنَّهارِ وَ کُلٌّ فِی فَلَکٍ یَسْبَحُونَ﴾[2] نه خورشید را سزاست که به ماه رسد، و نه شب بر روز پیشی می‌گیرد؛ و هر کدام در مسیر خود شناورند.

 ﴿یَسْبَحُونَ﴾ از ریشه « سَبَحَ» و به معنای شنا کردن است و در ارتباط با ستارگان مراد شناوری است ، لذا معنای آیه این است که ماه و خورشید و ستارگان در فلک خودشان شناور بوده و سیر کنند ، و هر کس هم که بخواهد در دریای توحید شناور باشد باید همه تعلقات را رها کرده و به دور بریزد ، تا مبادا این امور او را از سیر بازدارد .

امیر المونین علی علیه السلام  نیز فرمود :

«بَادِرُوا أَمْرَ الْعَامَّةِ وَ خَاصَّةَ أَحَدِکُمْ وَ هُوَ الْمَوْت‏ُ فَإِنَّ النَّاسَ أَمَامَکُمْ وَ إِنَّ السَّاعَةَ تَحْدُوکُمْ مِنْ خَلْفِکُمْ تَخَفَّفُوا تَلْحَقُوا ‏»[3] بشتابید بواقعه ‏اى که براى همه عمومیّت دارد و مخصوص به هر یک از شما است و آن مرگ است (آماده مرگ و رفتن از دنیا باشید) زیرا (گروهى از) مردم پیش روى شما هستند (از شما پیشى گرفته ‏اند) و قیامت از پشت سر شما را میراند (مانند آنکه کاروانى از پیش رفته و عقب مانده‏ ها را رئیس کاروان به تندى مى ‏برد تا به جلو رفته‏ ها برساند، بنا بر این) سبک شوید (از زیر بارهاى گران خود را رهائى داده به کاروان) ملحق گردید .

می فرماید با بار سنگین نمی توانید به ما برسید ، باید بارتان را سبک کنید تا بتوانید به ما برسید .

باید مراقب بود تا هر روز تعلقات انسان به امور دست و پا گیر زیاد نشود نباید با پرداختن به تشطط و کثرات خود را از توحد خارج کرد ، انسانی که این گونه است نمی تواند به خدا توجه کند و از سیر به سوی عالم نور باز می ماند .

────────────────────────────

[1] (شرح شواهد مغنی اللبیب بخش الف )

[2] (سوره یس، آیه 40)

[3] (نهج البلاغة (للصبحی صالح)، ص: 243)

 

باید سبک بار شد !

 

کسی که می خواهد در دریای توحید شنا کند باید از بار سنگین تعلقات و امور دست و پا گیر خود را رها کند وگرنه راهی به سوی خدا به رویش باز نخواهد شد ، امیر المومنین علیه السلام  فرمود اگر می خواهید به کاروان راهیان کوی دوست ملحق شوید باید سبک بار شوید :

« تَخَفَّفُوا تَلْحَقُوا ‏» [1]  سبک شوید (از زیر بارهاى گران خود را رهائى داده به کاروان) ملحق گردید .

باید شتافت و کاری کرد ،عمر اندک و تنگ است ، موانع طریق بسیار و  هدایت های الهی همیشگی نیست

 کاروان رفت و تو در خواب و بیابان در پیش    کی روی ره ز که پرسی چه کنی چون باشی

تاج شـاهـی طلـبـی گـوهـر ذاتـی بـنـمای     ور خـود از تخـمـه جمشـید و فریدون باشی

ساغـری نوش کن و جـرعه بر افلاک فشان     چنـد و چـند از غـم ایام جـگـرخـون باشـی

[2]

─────────────────

[1] نهج البلاغة (للصبحی صالح)، ص: 243

[2] دیوان حافظ –غزل شماره 458

آرامشی از جنس حیاء !!!!!!!!!!

یکی از عواملی که در اضطراب  و تشویش روان انسان تاثیر بسیاری دارد پراکندگی خیال است ، یکی از عوامل پراکندگی خیال انسان نگاه و توجه به اموری است که موجب بر انگیختن هیجانات نا متعادل در انسان می شود ،  در ایام عید نوروز که به دید و بازدید دوستان و آشنایان خود می رویم  ، باید خیلی مراقب چشم هایمان باشیم تا مبادا به نامحرم ها نگاه نا سالم بیاندازیم ، اگر نگاه هایمان را کنترل نکردیم ، آتش شهوت در ما بر افروخته می شود و همین امر تا ساعت ها ذهن و فکرمان را تحت تاثیر قرار داده  و روانمان را به هم می ریزد .

 اگر  متوجه حضور خدا شده و از گناه کردن در محضرش حیاء کردیم ، در این هنگام رحمت خدا شامل حالمان شده و از آتش گناهان نجات می یابیم و باطن آن این خواهد بود که  حیاتی زیبا و سرشار از آرامش  را تجربه خواهیم کرد امیر المؤمنین علی ع فرمود : 

«مَن غَضَّ طَرفَهُ أراحَ قَلبَهُ » کسى که چشم خود را( از گناهان) فرو بندد، دلش را آسوده گرداند.

غرر الحکم و درر الکلم، ص:663 ، حدیث 1467

اعمال کوچکت را اصلاح کن تا تمام اعمالت زیبا شوند

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ‌

خیلی اوقات وقتی به خودم نگاه می کنم برخی حالات و رفتارها را مشاهده می کنم که به صورت ناخودآگاه ازم سر می زنند به نحوی که هیچ اختیاری در ترک اونها ندارم ، در اون وقت ها با خود می گویم مگر خدای متعال نگفته که اخلاق و رفتارتان را اصلاح کنید تا به حیات جاودانه ای که غرق در سرور است دست پیدا کنید ؟ اما من که هیچ تسلطی روی رفتارهای خودم ندارم و نمی تونم اونها رو اداره و اصلاح کنم ، پس این دعوتنامه خدای متعال چه حکمتی دارد ؟ آیا این دعوت الهی به اصلاح اخلاق امری محال نیست ؟ ما که هر چه تلاش کردیم نشد !!!

این مطلب خیلی مشغولم می کردند تا این که یک روز جلوه ای از هدایت الهی به قلبم تابید و ذهن داغونم روشن شد و با اون نور راه را پیدا کردم .

یک روز پیرامون یک مساله اخلاقی و همون دغدغه بالایی در حال فکر کردن بودم که دیدم چقدر ضعیف و عاجزم و با اعماق وجودم به عجز خودم رسیدم و متوجه خدای متعال و قدرت بی نهایتش شدم ، در همین افکار بودم که ناگهان این آیه به دلم خطور کرد که خدای متعال به رسول اکرم صلی الله علیه و آله می فرماید :

 

 ﴿قُلْ کُلٌّ یَعْمَلُ عَلى شاکِلَتِهِ﴾[1]  بگو: هر کس طبق سریره باطنی (وخلق و خوی) خود عمل می‌کند .

زیر ساخت های فکری ، اخلاقی و اعتقادی انسان که منشاء و برانگیزاننده او به سوی عملی هستند را شاکله می نامند ، ما انسانها با اعمال و رفتارهای کوچک خود شاکلمان را می سازیم و وقتی که شاکله مان بر اساس یک فعل خاص شکل گرفت اگر آن فعل که شاکله مان با آن شکل گرفته است نیکو بود افعال خیر  و خوب از او به راحتی صادر می شوند و افعال قبیح از او دور می شوند اما بر عکس ، اگر آن رفتار های شاکله ساز سوء بودند انسان نمی تواند رفتارهای خود را کنترل کند .

پس در این مسیر باید شاکله خود را تصحیح کنیم تا اخلاقمان نیکو گردد و فعل خیر به راحتی از ما صادر شود ، اما باز هم ضعیف هستیم و باید دل به دریای وجود اهل بیت عصمت و طهارت علیهم السلام دهیم تا ما را با خود به عماق دریای حقیقت ببرند :  حاج اسماعیل دولابی رحمت الله علیه فرموده اند :

 مردم رفتند دنیا را بگیرند، دنیا آنها را گرفت. امیرالمؤمنین که از دنیا کمتر نیست.شما هم اگر بروید علی علیه السلام را بگیرید، خواهید دید که علی شما را گرفت و با خود بُرد.[2]

────────────────────────────

1.  (سوره إسراء ، آیه 84)
2.  (مصباح الهدی (حاج اسماعیل دولابی) ص 294)

یاد معاد راهی برای حلّ همه مشکلات

یاد معاد راهی برای حلّ همه مشکلات

هر دستور العملی که از سوی خدای متعال برای انسانها نازل شده است ظاهری دارد و باطنی ، حکمتی دارد و سرّی !

اگر با دیده عقل بنگریم ظاهر و حکمت آن را می بینیم و اگر با دیده دل بنگریم باطن و سرّ آن ها را در می یابیم .

یکی از دستور العمل های اساسی دین مبین اسلام برای تعالی انسانها دستورالعمل تفکر است و در اسلام فرایند تربیتی تفکر ، انواعی دارد که  از بین تمامی آنها  تفکر پیرامون معاد از مهمترین و اساسی ترین دستور العمل های دینی می باشد .