دوستی فرزندان باجنس مخالف

دوستی فرزندان باجنس مخالف

 

 دوست داشتن امری فطری در وجود انسان است ، خدای متعال انسان را به نحوی خلق کرده است که دوست بدارد و در بین این دوست داشتن ها ، برخی ها را به صورت خاص برجسته نموده است خود در قرآن کریم فرمود :

  ﴿زُیِّنَ لِلنّاسِ حُبُّ اَلشَّهَواتِ مِنَ اَلنِّساءِ وَ اَلْبَنِینَ ﴾ (سوره آل‏ عمران‏، آیه 14)  محبّت امور مادی، از زنان و فرزندان در نظر مردم جلوه داده شده است .

بر اساس این آیه شریفه اولین میلی که در انسانها از همه بیشتر برجسته است شهوت و میل به امور  مبتلاء به انسان است و بعد از آن محبت به زنان است ، البته زن خصوصیت ندارد و برای هر یک از افراد بشر میل به جنس مخلف جزء اولین امیالی است که در وجود او بوجود می آید .

پس باید دقت نمود که محبت به جنس مخالف و تمایل به برقراری ارتباط با آنها در وجود افراد بشر نهاده شده است لذا کودکان نیز پس از گذر از دوران خردسالی  و کودکی میل به این کار دارند .

والدین باید بدانند که مخصوصا در عصر حاضر که عصر اطلاعات و ارتباطات است بستر ها برای ارتباط فرزندان با جنس مخالف فراهم تر شده است ، لذا برای مدیریت و کنترل این رفتارها باید تدابیری اندیشید ، که در این اندک نامه به برخی از مهمترین این راه کار ها به صورت مختصر اشاره ای می کنیم .

1. قطع کردن ارتباط با جنس مخالف از ابتدای کودکی

ابتدا باید سعی نمود که ارتباطات فرزندان را با جنس مخالف از همان اوائل کودکی قطع کرد .

از فحوای روایاتی که امر به جدا کردن محل خواب کودکان از والدین شده است این گونه فهمیده می شود که جدا کردن محل خواب  ایشان از بقیه می تواند عاملی باشد برای عدم دلبستگی به دیگران : 

«یُفَرَّقُ‏ بَیْنَهُمْ فِی الْمَضَاجِعِ‏ لِعَشْر»(الکافی (ط - الإسلامیة)، ج‏6، ص: 46) در ده سالگی باید محل خواب کودکان جدا شود

بنابر این باید تا اندازه ای که امکان دارد نگذاریم فرزندان با جنس خالف ارتباط برقرار کنند تا مبادا این ارتباط برای آنها تبدیل به رابطه ای عادی شده و موجب تداوم آن در بزرگسالی  و دوران نوجوانی  و جوانی شود .

 

2. تذکر آثار سوء ارتباط با جنس مخالف

باید به فرزندانمان آثار سوء دنیوی و اخروی  ارتباط با نامحرم را تذکر دهیم ، او باید بفهمد که اگر با جنس مخالف ارتباط داشته باشد موجبات انحراف جنسی  و روحی و هم جنین موجبات عذاب اخروی او فراهم می شود و گرفتار آتشی می شود که خدای متعال اوصاف آن را این گونه معرفی می کند :

 ﴿اَلَّتِی تَطَّلِعُ عَلَى اَلْأَفْئِدَةِ﴾ (سوره همزة، آیه 7)آتشی که از دلها سرمی‌زند!

 

3. اقدام به ازدواج 

یکی دیگر از راه هایی که می توان برای مدیریت روابط فرزندان با جنس مخالف انتخاب کرد  این است که به محض مشاهده برقراری ارتباط با جنس مخالف اقدام به همسر گزینی برای او نمود ، به این نحو که اگر پسر است برای او زن و اگر دختر است او را شوهر داد .

بهترین دوست ها برای فرزندان

بهترین دوست ها برای فرزندان 

 

دوستی ارتباط برقرار کردن  با انسانهای دیگر از فطریات انسان می باشد ، و این امر فطری از  ابتدایی ترین دوران تولد انسان آغاز شده و تا آخرین ساعات حیات او ادامه دارد . انسان با دوستان خود ساعات حیاتش را تقسیم نموده و به عبارتی بهتر دوستان انسان جزئی از زندگی او هستند .

انسان باید بتواند دوستی های خود را مدیریت نموده و با آنها در مسیر کمال قدم بردارد .

خدای متعال در خطاباتی که به انسانها دارد در اگثر موارد آنها را با هم جمع بسته و به صورت گروهی مورد خطاب قرار می دهد ، یکی از آن موارد در آیه شریفه ذیل است که فرمود :

 ﴿اِعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اَللّهِ جَمِیعاً وَ لا تَفَرَّقُوا ﴾ (سوره آل ‏عمران‏، آیه 103 ) همگی به ریسمان خدا [= قرآن و اسلام، و هرگونه وسیله وحدت‌]، چنگ زنید، و پراکنده نشوید!

‏در این آیه شریفه خدای متعال سخن از جمعیت و گروه انسانها به میان آورده است ، معلوم می شود که باید به صورت گروهی راه عبودیت را طی نمود ،گذشته از آن خىای متعال دوست دارد انسانها با هم این راه را بروند .

 

خدای متعال در قرآن کریم راه دوست یابی را به ما نشان داده و فرموده که با چه کسانی دوست شویم ، تقوا را راه دوست یابی  و انبیاء و صدیقین و شهدا و صالحین را نیز بهترین دوست و رفیق ها معرفی نمود :

 ﴿مَنْ یُطِعِ اَللّهَ وَ اَلرَّسُولَ فَأُولئِکَ مَعَ اَلَّذِینَ أَنْعَمَ اَللّهُ عَلَیْهِمْ مِنَ اَلنَّبِیِّینَ وَ اَلصِّدِّیقِینَ وَ اَلشُّهَداءِ وَ اَلصّالِحِینَ وَ حَسُنَ أُولئِکَ رَفِیقاً ﴾ (سوره نساء، آیه 69) کسی که خدا و پیامبر را اطاعت کند، (در روز رستاخیز،) همنشین کسانی خواهد بود که خدا، نعمت خود را بر آنان تمام کرده؛ از پیامبران و صدّیقان و شهدا و صالحان؛ و آنها رفیقهای خوبی هستند!

بنابر این مطالب اول باید دوست داشت چرا که اقتضای فطرت انسان است و ثانیا باید با دوستان به سوی خدا حرکت نمود و ثالثا باید با کسانی دوست شد که همگی با خدای متعال پیوند دارند .

بر اساس این مطالب لازم است فرزندان خود را به نحوی تربیت کنیم که محبت انبیاء الهی ، اهل بیت عصمت و طهارت علیهم السلام و آنانی که خود را به خدای متعال فروخته اند از شهداء و صالحین در دل های آنها نفوذ کند و از برکت وجود ایشان بهره مند شوند .

کودکی از خردسالی در مساجد و هیئات مدهبی و سایر اماکن مذهبی با والدینش  رفت و آمد دارد به شرط این که سایر مقدمات تربیتش به خوبی رعایت شده باشند ، قطعا محب خوبان عالم خواهد شد و با انسانهای الهی سنخیت پیدا کرده و همانند آنها را به دوستی خود بر می گزیند و حتما نه تنها از اشرار دوری گزیده بلکه از آنها نفرت داشته و برائت می جوید .

بى ‏احترامى به فرزند

بى ‏احترامى به فرزند

 

برخی والدین در امر تربیت فرزندان خود از راه هایی استفاده می کنند که شایسته نبوده و در خورد شخصیت انسانی نیست ، پدیده ای به نام فحاشی در بین برخی از خانواده ها رایج است ، به این نحود که والدین در ارتباط با فرزندان از نام و القاب نا مناسب استفاده کرده و آنها را با اسماء ناشایست خطاب می کنند.

در مجموعه آیات و روایاتی که در باب خوش سخن بودن وارد شده است تاکید بسیاری در رابطه با خوش گفتاری شده است و ترک آن نیز از وسوسه های شیطان و موجب به هم ریختن رابطه ها و بوجود آمدن دعوا های بسیاری در محیط خانواده می شود ،خدای متعال در این باره فرمود :

﴿قُلْ لِعِبادِی یَقُولُوا اَلَّتِی هِیَ أَحْسَنُ إِنَّ اَلشَّیْطانَ یَنْزَغُ بَیْنَهُمْ﴾(سوره إسراء ، آیه 53 )   به بندگانم بگو: «سخنی بگویند که بهترین باشد! چرا که (شیطان بوسیله سخنان ناموزون)، میان آنها فتنه و فساد می‌کند .

و در پاسخ کسی که با بدی رفتار کرده و بد کفته است این گونه توصیه نمود :

﴿اِدْفَعْ بِالَّتِی هِیَ أَحْسَنُ اَلسَّیِّئَةَ ﴾ (سوره مؤمنون ، آیه 96 )بدی را به بهترین راه و روش دفع کن (و پاسخ بدی را به نیکی ده)!

خلاصه آن که در امر تربیت فرزند نیز سفارش ویژه ای در مورد خوش برخوردی با فرزندان شده است ، رسول اکرم صلی الله علیه و آله  فرمود :

« یَلْزَمُ‏ الْوَالِدَیْنِ‏ مِنَ الْعُقُوقِ لِوَلَدِهِمَا مَا یَلْزَمُ الْوَلَدَ لَهُمَا مِنْ عُقُوقِهِمَا.».( الکافی (ط - الإسلامیة)، ج‏6، ص: 48) همان گونه که فرزند نباید به والدین خود بى‏احترامى کند، والدین نیز نباید به او بى‏احترامى کنند.

پس باید مراقب بود که در ارتباط با فرزندان از کلمات و رفتار های ناشایست استفاده نشود ، که موجب تجاوزاز حدود الهی شود .

اما در مشکلاتی که هنگام ارتباط با فرزند و  تربیت آنها بوجود می آید ابتدا باید از خدای متعال طلب صبر نمود و در هر مرحله مطابق دستورات اولیاء الهی رفتار نمود ، باید رفتار ایشان را الگو و سر مشق خود قرار داده و به ایشان اقتدا نمود .  

شناخت خصوصیات جسمی و روحی فرزندان

شناخت خصوصیات جسمی  و روحی  فرزندان

 

شناخت خصوصیات جسمی  و روحی  فرزندان یکی  از  امور  بسیار  دقیق  و حساسی  است که راه گشای  بسیاری  از  مسائل تربیتی و برطرف  کننده ی  اکثر  آسیب ها و معضلات بزرگ و کوچکی است ک در زندگی فرزند بوجود می آید بلکه برای انجام تمام امورمان نیازمند وعرفت هایی این چنینی هستیم :

امیر المؤمنین علی علیه السلام فرمود :

« مَا مِنْ‏ حَرَکَةٍ إِلَّا وَ أَنْتَ مُحْتَاجٌ فِیهَا إِلَى مَعْرِفَةٍ»(تحف العقول، النص، ص: 172) هیچ حرکتی نیست مگر این که تو در آن نیازمند یک معرفت و دانشی هستی !

بنابر این در امر تربیت فرزندان هم شناخت حالات جسمی آنان لازم است و هم شناخت حالات روحی آنها ،به این نحو که ابتدا  باید  مزاج فرزندان  و اعضای  خانواده به خوبی  شناسایی  شود  تا در  امر  پخت و پز  غذا و  ارائه ی  خوراکی  ها برای  فرزندان مادر  دچار  سردرگمی  نشود  که برخی  از  بیماری  های  جسمی  و روحی  برای  فرزندان حاصل  شود  ، بدلیل این که  بسیاری  از  نارسایی  های جسمی  فرزندان نتیجه ی  استفاده ی  ناصحیح از  مواد غذایی  است که مادر  نادانسته به خورد فرزندان می  دهد  .

  در  دورانی  که دشمنان بشریت را در  گرداب  و باتلاق  جهل  و استعمارهای  گوناگون فرهنگی  و غذایی و اقتصادی  و فکری  انداخته اند لازم و ضروری  است که مادران آگاه با تحصیل  و آموزش  کسب  کردن در  مورد اولیات مربوط  به صحت جسمانی  فرزندان مقدار  بسیاری  از  بیماری  ها را در  وجود فرزندشان از بین ببرند .

و اما شناخت خصوصیات روحی  فرزندان  نیز  بسیار  مهم است تا با آن بتوان در حالات خاص  امور  تربیتی  را اجرا کرد به عنوان مثال  اگر  مادر بخواهد فرزند را در  زمانی  که او بر  حسب  روحیات خود آمادگی  پذیرش  نصیحت را ندارد  نصیحت کند این امر  موجب  می  شود که نصیحت مادر  دقیقا اثر  معکوس  داشته باشد و موجبات لج بازی  فرزند را فراهم کند یا آن که اصلا اثری  نداشت باشد .

لذا باید این قسم از  خصوصیات فرزندان به خوبی  شناخته شود تا برای  اجرای  دستورالعمل  ها از آن استفاده کرد .

به عنوان مثال  برخی  از  فرزندان هستند که هنگام گرسنگی  دچار  پرخاشگری  می شوند و این امر  موجب  می شود نتوان به او امر و نهی  کرد و یا برعکس  برخی  از  فرزنددان هنگام گرسنگی  روحیه ی  ایشان لطیف  شده و ذهنشان بهتر  کار می  کند و آن زمان زمان مناسبی  برای  آموزش دادن و نصیحت ایشان است  و بدیهی  است که این  نصیحت کردن در این دو فرد   دو عکس  العمل   متفاوت را بوجود خواهد آورد .

لذا باید در این بخش   بسیار دقت کرد .

مطلبی  که در  این جا بسیار  مهم و اساسی  است  دانسته شود این است که باید دانست این خصوصیات و رفتار ها و حالات روحی  فرزندان تا آنجا که مخالفت و تناقضی  با احکام و دستورات دین ندارند باید رعایت شود ولی  در  اموری  که رعایت آنها امر  صریح شریعت است  نباید اجازه داده شود که هیچ مصلحتی  احکام الهی  را تحت الشعاع قرار دهد به این معنی  که مصلحت اندیشی  های  ما موجب  شود حکم الهی  زیر پا گذاشته شود چرا که خود این امر  یعنی  سهل انگاری  احکام الهی  یکی  از  معضلات و موانع تربیت  صحیح و الهی  فرزندان است  چرا که هدف  در تربیت فرزندان الهی  کردن ایشان است نه این که هر نوع تربیتی  مراد باشد لذا باید حرمت احکام الهی را نگاه داشت و نباید  هیچ مصلحتی  را بر  آنها مقدم  کرد  .

خدا ، مومنین و فرزندانشان را تربیت می کند

خدا ، مومنین  و فرزندانشان را تربیت می کند

 

یکی از اصلی ترین دغدغه والدین تربیت فرزندانشان است و برای این امر بسیار تلاش می کنند و می توان گفت که غصه اصلی بسیرای از آنان نیز همین است .

بسیاری افراد فکر می کنند که تنها  تلاش و دلسوزی مجدانه آنهاست که موجب می شود فرزندانشان اصلاح شوند در حالی که حقیقت این نیست ، درست است که مراقب والدین عاملی مهم و تاثیر گذار است اما  حقیقت امر آن است که اصل  و عامل اصلی ترببیت انسانها اراده الهی است و اگر  فضل  و رحمت الهی به تربیت فردی تعلق بگیرد ، همین امر موجب اصلاح امور او می شود ، که  فرمود

﴿ لَوْ لا فَضْلُ اَللّهِ عَلَیْکُمْ وَ رَحْمَتُهُ ما زَکى مِنْکُمْ مِنْ أَحَدٍ أَبَداً وَ لکِنَّ اَللّهَ یُزَکِّی مَنْ یَشاءُ وَ اَللّهُ سَمِیعٌ عَلِیمٌ ﴾  (سوره نور ، آیه 21 )   اگر فضل و رحمت خدا بر شما نبود، هرگز احدی از شما [از عقاید باطل و اعمال و اخلاق ناپسند] پاک نمی  شد، ولی خدا هر که را بخواهد پاک می  کند؛ و خدا شنوا و داناست.

بر این اساس هنر این است که اسرار  و رازهای داخل شدن در تحت تربیت الهی را دریابیم تا با آن رمز ها داخل در تربیت الهی شویم ، اگر به این امور دقت شود نه تنها خود ما تحت تربیت الهی قرار می گیریم بلکه نسل  و ذریه ما نیز در این امر داخل می شوند و مورد عنایت الهی قرار می گیرند  که در مورد امر اول که تربیت خود انسان باشد رسول اکرم صلی الله علیه و آله  فرمود : 

«قالَ اللَّهُ عزّوجلّ: لا أطَّلِعُ على‏ قَلبِ عَبدٍ فأعْلَمُ مِنهُ حُبَّ الإخْلاصِ لِطاعَتی لِوَجْهی وابْتِغاءَ مَرْضاتی إلّا تَولّیتُ تَقویمَهُ وسیاسَتَهُ.» (الجواهر السنیة فی الأحادیث القدسیة (کلیات حدیث قدسى)، ص: 332)خداوند عزّوجلّ فرماید: هرگاه دل بنده‏ام را بنگرم و دریابم که از روى اخلاص و براى خشنودى من طاعتم را به جا مى‏آورد، اصلاح و تربیت او را خود به عهده گیرم.

و بر امر دوم که تربیت فرزندان انسان باشد داستان حضرت خضر علیه السلام  بر اصلاح دارایی دو یتیم که در سوره کهف مذکور است  دلالت دارد که علت آن را صالح بودن پدر  آن دو فرزند شمرده است :

﴿أَمَّا اَلْجِدارُ فَکانَ لِغُلامَیْنِ یَتِیمَیْنِ فِی اَلْمَدِینَةِ وَ کانَ تَحْتَهُ کَنْزٌ لَهُما وَ کانَ أَبُوهُما صالِحاً فَأَرادَ رَبُّکَ أَنْ یَبْلُغا أَشُدَّهُما وَ یَسْتَخْرِجا کَنزَهُما رَحْمَةً مِنْ رَبِّکَ﴾ (سوره کهف ، آیه 82 ) اما آن دیوار از دو نوجوان یتیم در این شهر بود، و زیرش گنجی متعلق به آن دو قرار داشت، و پدرشان مردی شایسته بود، پس پروردگارت خواست که آن دو یتیم به حد رشد رسند وگنجشان را به سبب مِهر [ی که] پروردگارت [به آن دو] داشت بیرون آورند .

پس باید خدا را باور کرد و خود و اهل و عیال خود را به او بسپاریم و با گوش سپردن به اوامر او خود را در جاذبه ربوبیش داخل کنیم .

جامعه مهدوی در گرو انسان سازی

 جامعه مهدوی در گرو انسان سازی

 

خدای متعال انسان را آفرید و اراده نمود با آن بستری را فراهم نماید تا رب انسانی تربیت کند ، و راه آن را نیز عبودیت معرفی نمود ، انسان را موجودی اجتماعی قرار داد تا با روابطی که بین ایشان صورت می گیرد هم خود آنها و هم جامعه انسانی آنها به سوی کمال حرکت کند . به همین دلیل نسل آنها را در طول تاریخ امتداد بخشید که در هر عصری انسانهایی پای به عالم خاک نهاده و عده ای دیگر رخت از آن بر بندند و راه تعالی  و تکامل ایشان را در تحصیل علم و آداب  و روابط  و ضوابط قرار داد تا با آموختن و عملیاتی کردن آنها در مسیر تعالی قرار بگیرند و معلمانی را نیز مجهز نموده و به سوی ایشان گسیل داشت تا آن چه را که نیاز داشتند به ایشان بیاموزد .

پس از آن که قرن ها از خلقت اولین انسان گذشت جامعه بشری قابلیت ساختن تمدن ها را پیدا نمود و به همین دلیل خدای متعال نیز انبیاء بیشتری به سوی آنها فرستاد تا به سوی تتعالی هدایتشان کند .

جوامع در حرکت رو به رشد خود نیازمند نیرو های انسانی که دارای مهارت های لازم هستند می باشد و بدون این امر ساختن جامعه و سامان بخشیدن به آن امکان نخواهد داشت . خدای متعال اراده نمود تا در آخر الزمان حکومت صالحین محقق شود ، فرمود :

 

 ﴿لَقَدْ کَتَبْنا فِی اَلزَّبُورِ مِنْ بَعْدِ اَلذِّکْرِ أَنَّ اَلْأَرْضَ یَرِثُها عِبادِیَ اَلصّالِحُونَ﴾ (سوره أنبیاء، آیه 105)    در «زبور» بعد از ذکر (تورات) نوشتیم: «بندگان شایسته‌ام وارث (حکومت) زمین خواهند شد!»

 

که طبق عقیده فرقه ناجیه شیعه این حکومت در زمان ظهور امام زمان علیه السلام  محقق خواهد شد . و از آن جا که گفته شد تمدن ها نیازمند انسانهای دارای مهارت هستند حکومت جهانی آخر الزمان صالحین نیز نیازمند انسانهایی با ایمان و اعتقادات قوی که در میدان علم و عمل سرامد مردم جهان هستند می باشد .

بر این اساس لازم است افراد جامعه اسلامی ما تمام تلاش خود را  مبذول دارند تا با تربیت انسانهای با ایمان و متخصص در امور  لازم برای اداره جامعه مقدمات تحقق آن جامعه موعود را فراهم نمایند و این امر محقق نخواهد شد جز به این که خانواده های مسلمان راه کار های تربیتی انسان را از متن دین فطری اسلام آموخته و عملی کنند .

اگر این امر محقق شد قطعا شاهد آماده شدن شرایط برای جامعه مهدوی خواهیم بود .

انقلاب امام خمینی رحمت الله علیه از درون گهواره ها شروع شد ، در سال 1342 شمسی  که ایشان را دستگیر کرده بودند و به تهران می بردند یکی از مامورین ساواک به ایشان گفته بود در این بیانان دیگر کسی نیست بدادت برسد ! پس یارانت کجا هستند ؟ ایشان فرموده بودند یاران من در گهواره ها هستند ؟

این سخن آن روز برای آن افراد قابل فهم نبود اما پس از 15 سال همه دیدند که کودکان نوجوان و جوانی که در آن روز ها در گهواره ها بودند چگونه انقلابی بی نظیر را رقم زدند و همه جهانیان را انگشت به دهان گذاشتند .

پس باید انسان ساخت ، مهدی عج الله منتظر ماست . 

اوقات مناسب برای انعقاد نطفه

وصیت های زنا شویی پیامبر (ص)  به علی (ع) - اوقات مناسب برای انعقاد نطفه 

1. یا علی!
1. در شب دوشنبه جماع بکن که اگر فرزندی به هم رسد، حافظ قرآن و راضی به قسمت خدا باشد.
2. در شب سه شنبه اگر جماع کنی و فرزندی به هم رسد بعد از سعادت، اسلام او را روزی شود و دهانش خوشبو و دلش رحیم و دستش جوانمرد و زبانش از غیبت و بهتان پاک باشد.
3. در شب پنج شنبه اگر جماع کنی و فرزندی به هم رسد، حاکمی از حکام شریعت یا عالمی از علماء باشد،
4. در روز پنج شنبه وقتی که آفتاب در میان آسمان باشد  اگر با زن خود نزدیکی کنی و فرزندی به هم رسد شیطان نزدیک او نشود تا پیر شود و خدا او را روزی می کند سلامتی در دنیا و دین.
5.   در شب جمعه  اگر جماع کنی و فرزندی به هم رسد خطیب و سخنگو باشد.
6. در روز جمعه بعد از عصر  اگر جماع کنی و فرزندی به هم رسد از دانایان مشهور باشد.
7. در شب جمعه بعد از نماز خفتن اگر جماع کنی ، امید هست آن فرزند از اَبدال باشد.

یا علی! این وصیت را از من بیاموز، چنانچه از جبرئیل آموختم. 

 (من لا یحضره الفقیه، ج‏3، ص: 551) 

بسیاری از افراد بشر فکر می کنند که حیات انسان نیز مانند حیات حیوانات است ، اما حقیقت چیزی ما فوق این مطلب است ، انسان موجودی منحصر به فرد است و لذا انعقاد نطفه او نیز دارای شرایط منحصر به فردی است که پرده برداشتن از اسرار آن نیازمند ظرفیت بالای معرفتی است و از عهده هر کسی بر نمی آید و تنها اولیاء الهی هستند که می توانند آن را به دیگران بفهمانند .پس باید به در خانه آنها رفته و آن را بکوبیم ، تا آن که شاید راهی به ما نشان دهند ، بعد از آن که راه را نشان دادند لازم است در آن مسیر گام برداشته و آن گونه ک هلازم است به دستورات ایشان گوش فرا داده و دستوراتشان را الگوی زندگیمان قرار دهیم تا راه سعادت به رویمان گشوده شود . ان شا الله .

اوقات نا مناسب برای انعقاد نطفه 2

وصیت های زنا شویی پیامبر (ص)  به علی (ع) - اوقات نا مناسب برای انعقاد نطفه 2

 

1. یا علی! جماع مکن با زن خود مگر آن که تو دستمالی از برای خود داشته باشی و او دستمالی از برای خود داشته باشد و هر دو، خود را به یک دستمال پاک نکنید که دشمنی در میان شما پیدا می شود و آخر به جدایی می کشد.
2. یا علی! ایستاده با زن خود جماع مکن که آن فعل خَران است و اگر فرزندی به هم رسد مانند خران بر رختخواب بول می کند.
3. یا علی! در شب عید فطر جماع مکن که اگر فرزندی به وجود آید شر بسیار از او ظهور کند.
4. یا علی! در شب عید قربان جماع مکن که اگر فرزندی به هم رسد شش انگشت یا چهار انگشت در دست داشته باشد.
5. یا علی! زیر درخت میوه دار جماع مکن که اگر فرزندی به هم رسد جلاد و کشنده مردم باشد، یا رئیس و سرکرده ظلم باشد.
6. یا علی! در برابر آفتاب جماع مکن مگر آن که پرده ای بیاویزی، که اگر فرزندی به وجود آید همیشه در بدحالی و پریشانی باشد تا بمیرد.
7. یا علی! در میان اذان و اقامه جماع مکن که اگر فرزندی به وجود آید در خون ریختن جری باشد.
8. یا علی! چون زنت حامله شود با او جماع مکن بی وضو که اگر چنین کنی فرزندی که به هم رسد کوردل و بخیل باشد.
9. یا علی! در شب نیمه شعبان جماع مکن که اگر فرزندی حاصل شود شوم باشد و در رویش نشان سیاهی باشد.
10. یا علی! در روز آخر ماه شعبان جماع مکن که اگر فرزندی به هم رسد عشّار و یاور ظالمان باشد و هلاک بسیاری از مردم بر دست او باشد.
11. یا علی! بر پشت بام جماع مکن که اگر فرزندی به هم رسد منافق و ریا کننده و صاحب بدعت باشد.
12. یا علی! چون به سفری بروی، در آن شب که می روی جماع مکن که اگر فرزندی به وجود آید مالش را به ناحق صرف کند و اسراف کنندگان برادر شیاطین اند، و اگر به سفری روی که سه روزه راه باشد، جماع مکن که اگر فرزندی به هم رسد یاور ظالمان باشد.

یا علی! در ساعات اوّل شب، جماع مکن که اگر فرزندی به هم رسد ایمن نیستی که ساحر باشد و دنیا را بر آخرت اختیار نماید. (من لا یحضره الفقیه، ج‏3، ص: 551) 

اوقات نا مناسب برای انعقاد نطفه

 وصیت های زنا شویی پیامبر (ص)  به علی (ع)


اوقات نا مناسب برای انعقاد نطفه 1

رسول اکرم صلی الله علیه و آله  در بیانی نورانی وصایایی ارزشمند در مورد انعقاد نطفه فرزند و چگونگی ارتباط با همسر را بیان فرمودند که پر از گوهر های نایاب است .

از ابوسعید خدری نقل شده است که  حضرت  رسول اکرم صلی الله علیه و آله  به امیر المؤمنین علیه السلام این گونه وصیت نمود :

 

1. یا علی! چون عروسی داخل خانه تو شود، کفش هایش را بکن تا بنشیند و پاهایش را بشوی و آن آب را از در خانه تا منتهای خانه بپاش، چون چنین کنی خدا هفتاد هزار نوع رحمت بر تو بفرستد که بر سر عروس فرود آید، تا آن که آن برکت به هر گوشه آن خانه برسد و ایمن گردد عروس از دیوانگی و خوره و پیسی تا در آن خانه باشد. و منع کن عروس را تا هفت روز از خوردن شیر و سرکه و گشنیز و سیب ترش.پس امیرالمؤمنین علیه السلام گفت: یا رسول اللَّه! به چه سبب منع کنم او را از این ها؟ فرمود: زیرا رَحِم به سبب خوردن این ها سرد و عقیم می شود و فرزند نمی آورد. و حصیری که در ناحیه خانه افتاده باشد بهتر است از زنی که فرزند از او به وجود نمی آید.
2.  یا علی! جماع مکن با زن خود در اوّل ماه و میان ماه که دیوانگی و خوره و خبط دماغ راه می یابد به آن زن و فرزندانش.
3. یا علی! جماع مکن بعد از ظهر، که اگر فرزندی به هم رسد احول خواهد بود.
4. یا علی! در وقت جماع سخن مگو، که اگر فرزندی حاصل شود ایمن نیستی که لال باشد،
5. و نگاه نکند احدی به فرج زن خود و چشم بپوشد در آن حالت که نظر کردن به فرج در آن حالت، باعث کوری فرزند می شود.

یا علی! به شهوت و خواهش زن دیگری با زن خود جماع مکن که اگر فرزندی به هم رسد مخنث(خنثی ، یا دو جنسه) یا دیوانه باشد (من لا یحضره الفقیه، ج‏3، ص: 551) 

حالاتی که در آن از انعقاد نطفه نهی شده است

حالاتی که در آن از انعقاد نطفه نهی شده است

 

بر اساس مطالبی که بیان شد روشن است که نه تنها اوقات بر نطفه تاثیر دارند بلکه تمام محیط اطراف بر روی آن اثر گدارند ، برخی امور که بر نطفه اثر دراند حالات شخصی هر یک از والدین و هر دو آنهاست ، در روایات از این که والدین با  برخی حالات اقدام به نزدیکی و انعقاد نطفه کنند نهی شده و برای آنها آثار سوئی ذکر شده  است که به برخی از مهمترین آنها اشاره ای گذرا می کنیم . 

رسول اکرم صلی الله علیه و آله فرمود :

«‏ مَنْ جَامَعَ امْرَأَتَهُ وَ هِیَ حَائِضٌ فَخَرَجَ الْوَلَدُ مَجْذُوماً أَوْ أَبْرَصَ فَلَا یَلُومَنَّ إِلَّا نَفْسَهُ‏».(من لا یحضره الفقیه، ج‏3، ص: 404) هرکه جماع کند با زن خود در حیض، پس فرزندی که به هم رسد مبتلا شود به خوره یا پیسی، پس ملامت نکند مگر خود را.

در حدیث صحیح از رسول اکرم صلی الله علیه و آله نقل شده است:

« لَا تَتَکَلَّمْ عِنْدَ الْجِمَاعِ فَإِنَّهُ إِنْ قُضِیَ بَیْنَکُمَا وَلَدٌ لَا یُؤْمَنُ‏ أَنْ‏ یَکُونَ‏ أَخْرَس‏» (من لا یحضره الفقیه، ج‏3، ص: 552) وقت جماع سخن مگویید که بیم آن است فرزندی که به هم رسد لال باشد، و در آن وقت نظر به فرج زن مکنید که بیم آن است فرزندی که به هم رسد کور باشد. و در روایات دیگر از آن حضرت منقول است: باکی نیست نگاه کردن به فرج در وقت جماع.

در چندین حدیث معتبر وارد شده است: مرد و زن در حالتی که خضاب به حنا و غیر آن بسته باشند جماع نکنند ، که هر که در حالت خضاب با زن خود جماع کند فرزندی که به هم رسد مخنث (خنثی، دو جنسه) باشد.

در حدیث موثّق از حضرت صادق علیه السلام منقول است کراهت دارد مرد رو به قبله جماع کنند. (حلیۀ المتقین، باب چهارم ).